ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๐๓.

ภิกฺขู ชญฺา นิพฺพานมตฺตโนติ กตกิจฺจตฺตา อุตฺตริ กรณียาภาวโต เกวลํ
อตฺตโน อนุปาทิเสสนิพฺพานเมว ชาเนยฺย จินฺเตยฺย, อญฺมฺปิ ตสฺส จินฺเตตพฺพํ
นตฺถีติ อธิปฺปาโย.
                       ปญฺจมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         ---------------
                       ๖. ปิลินฺทวจฺฉสุตฺตวณฺณนา
    [๒๖] ฉฏฺเ ปิลินฺทวจฺโฉติ ปิลินฺทาติสฺส นามํ, วจฺโฉติ โคตฺตวเสน
เถรํ สญฺชานนฺติ. วสลวาเทน สมุทาจรตีติ "เอหิ วสล, อเปหิ วสลา"ติอาทินา
ภิกฺขู วสลวาเทน โวหรติ อาลปติ. สมฺพหุลา ภิกฺขูติ พหู ภิกฺขู. เต เถรํ
ตถา สมุทาจรนฺตํ ทิสฺวา "อรหาว สมาโน อปฺปหีนวาสนตฺตา เอวํ ภณตี"ติ
อชานนฺตา "โทสนฺตโร มญฺเ อยํ เถโร เอวํ สมุทาจรตี"ติ จินฺเตตฺวา
อุลฺลปนาธิปฺปายา ๑- ตํ ตโต วุฏฺาเปตุํ ภควโต อาโรเจสุํ. เตน วุตฺตํ "อายสฺมา
ภนฺเต ปิลินฺทวจฺโฉ ภิกฺขู วสลวาเทน สมุทาจรตี"ติ. เกจิ ปนาหุ:- "อิมํ
เถรํ ภิกฺขู `อรหา'ติ สญฺชานนฺติ, อยญฺจ ภิกฺขู ผรุสวจเนน เอวํ สมุทาจรติ,
`อภูโต เอว นุ โขอิมสฺมึ  อุตฺตริมนุสฺสธมฺโม'ติ วาสนาวเสน ตสฺส ตถา
สมุทาจารํ อชานนฺตา อริยภาวญฺจสฺส อสทฺทหนฺตา อุชฺฌานสญฺิโน ภควโต
ตมตฺถํ อาโรเจสุนฺ"ติ. ภควา เถรสฺส โทสนฺตราภาวํ ปกาเสตุกาโม เอเกน
ภิกฺขุนา ตํ ปกฺโกสาเปตฺวา สมฺมุขา ตสฺส "ปุพฺพาจิณฺณวเสนายํ ตถา สมุทาจรติ,
น ผรุสวจนาธิปฺปาโย"ติ อาห. เตน วุตฺตํ "อถ โข ภควา อญฺตรํ ภิกฺขุํ
อามนฺเตสี"ติอาทิ.
@เชิงอรรถ:  ม. อุลฺลุมฺปนาธิปฺปายา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๒๐๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=203&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=4549&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=4549&pagebreak=1#p203


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]