อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๔๕๔.

ภควาปิ "อยํ เตน มคฺเคน คโต โจเรหิ พาธิโต มํ ปริเยสิตฺวา อิทาเนว อาคมิสฺสตี"ติ ตฺวา โถกํ คนฺตฺวา มคฺคา โอกฺกมฺม อญฺตรสฺมึ รุกฺขมูเล นิสีทิ. อายสฺมาปิ โข นาคสมาโล ปจฺจาคนฺตฺวา สตฺถารา คตมคฺคเมว คเหตฺวา คจฺฉนฺโต ตสฺมึ รุกฺขมูเล ภควนฺตํ ปสฺสิตฺวา อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา ตํ ปวตฺตึ สพฺพํ อาโรเจสิ. เตน วุตฺตํ "อถ โข อายสฺมา นาคสมาโล ฯเปฯ สงฺฆาฏิญฺจ วิปฺผาเลสุนฺ"ติ. เอตมตฺถํ วิทิตฺวาติ เอตํ อายสฺมโต นาคสมาลสฺส อตฺตโน วจนํ อนาทิยิตฺวา อเขมนฺตมคฺคคมนํ, อตฺตโน จ เขมนฺตมคฺคคมนํ วิทิตฺวา ตทตฺถทีปนํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ. ตตฺถ สทฺธึ จรนฺติ สห จรนฺโต. เอกโต วสนฺติ อิทํ ตสฺเสว เววจนํ, สห วสนฺโตติ อตฺโถ. มิสฺโส อญฺชเนน เวทคูติ เวทิตพฺพฏฺเน เวทสงฺขาเตน จตุสจฺจอริยมคฺคาเณน คตตฺตา อธิคตตฺตา, เวทสฺส วา สกลสฺส เยฺยสฺส ปารํ คตตฺตา เวทคู. อตฺตโน หิตาหิตํ น ชานาตีติ อญฺโ, อวิทฺวา พาโลติ อตฺโถ. เตน อญฺเน ชเนน มิสฺโส สห จรณมตฺเตน มิสฺโส. วิทฺวา ปชหาติ ปาปกนฺติ เตน เวทคูภาเวน วิทฺวา ชานนฺโต ปาปกํ อภทฺทกํ อตฺตโน ทุกฺขาวหํ ปชหาติ, ปาปกํ วา อกลฺยาณปุคฺคลํ ปชาหาติ. ยถา กึ? โกญฺโจ ขีรปโกว นินฺนคนฺติ ยถา โกญฺจสกุโณ อุทกมิสฺสิเต ขีเร อุปนีเต วินา โตยํ ขีรมตฺตสฺเสว ปิวนโต ขีรปโก นินฺนฏฺานคมเนน นินฺนคสงฺขาตํ อุทกํ ปชหาติ วชฺเชติ, เอวํ ปณฺฑิโต กิร ทุปฺปญฺปุคฺคเลหิ านนิสชฺชาทีสุ สหภูโตปิ อาจาเรน เต ปชหาติ, น กทาจิปิ สมฺมิสฺโส โหติ. สตฺตมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๔๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=454&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=10159&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=10159&pagebreak=1#p454