อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๒๘.

อภิญฺเญยฺยาทิภาเวเนว สมฺมาสมฺพุทฺเธน มยา เทสิตํ, เอวํ เย เอตํ
มคฺคพฺรหฺมจริยํ ตทตฺถํ สาสนพฺรหฺมจริยญจ ปฏิปชฺชนฺติ, เต
ทิฏฺฐธมฺมิกสมฺปรายิกตฺเถหิ ยถารหํ อนุสาสนฺตสฺส สตฺถุ มยฺหํ สาสนการิโน
โอวาทปฺปฏิกรา สกลสฺส วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตํ ปริยนฺตํ อปฺปวตฺตึ กริสฺสนฺติ,
ทุกฺขสฺส วา อนฺตํ นิพฺพานํ สจฺฉิกริสฺสนฺตีติ.
                       อฏฺฐมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                       ๙. ทุติยนกุหนสุตฺตวณฺณนา
      [๓๖] นวเม อภิญฺญตฺถนฺติ กุสลาทิวิภาเคน ขนฺธาทิวิภาเคน จ สพฺพธมฺเม
อภิวิสิฏฺเฐน ญาเณน อวิปรีตโต ชานนตฺถํ. ปริญฺญตฺถนฺติ เตภูมกธมฺเม
"อิทํ ทุกฺขนฺ"ติอาทินา ปริชานนตฺถํ สมติกฺกมตฺถํ จ. ตตฺถ อภิญฺเญยฺยอภิชานนา
จตุสจฺจวิสยา. ปริญฺเญยฺยปริชานนา ปน ยทิปิ ทุกฺขสจฺจวิสยา,
ปหานสจฺฉิกิริยาภาวนาภิสมเยหิ ปน วินา นปฺปวตฺตตีติ ปหานาทโยปิ อิธ คหิตาติ
เวทิตพฺพํ. เสสํ อนนฺตรสุตฺเต วุตฺตตฺถเมว.
                       นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                       ๑๐. โสมนสฺสสุตฺตวณฺณนา
      [๓๗] ทสเม สุขโสมนสฺสพหุโลติ เอตฺถ สุขนฺติ กายิกสุขํ, โสมนสฺสนฺติ
เจตสิกํ. ตสฺมา ยสฺส กายิกํ เจตสิกญฺจ สุขํ อภิณฺหํ ปวตฺตติ, โส
สุขโสมนสฺสพหุโลติ วุตฺโต. โยนีติ "จตสฺโส โข อิมา สาริปุตฺต โยนิโย"ติอาทีสุ ๑-
@เชิงอรรถ: ๑ ม.มู. ๑๒/๑๕๒/๑๑๓


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๒๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=128&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=2801&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=2801&modeTY=2&pagebreak=1#p128