อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๗๕.

กาลํ อนาคเต ชาติชรามรณนิพฺพตฺตนโต อายตึ ชาติชรามรณิยํ, สพฺพหิตสุขวิทฺธํสนสมตฺถนฺ"ติอาทินา นเยน นานาวิเธ อาทีนเว, ตสฺส จ ปหาเน อานิสํเส สมฺมปญฺาย ปสฺสนฺตา นิพฺพินฺทถ นิพฺเพทํ อาปชฺชถ. นิพฺพินฺทนฺตา จ วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อริยมคฺคาธิคเมน ปาปโต วิรชฺชถ เจว วิมุจฺจถ จ. มคฺเคน วา สมุจฺเฉทวิราควเสน วิรชฺชถ, ตโต ผเลน ปฏิปฺปสฺสทฺธิวิมุตฺติวเสน วิมุจฺจถ. อถ วา ปาปนฺติ ลามกโต ปาปํ. กึ วุตฺตํ โหติ? ยํ อนิจฺจทุกฺขาทิภาเวน กุจฺฉิตํ อริเยหิ ชิคุจฺฉนียํ วฏฺฏทุกฺขํ ปาเปตีติ ปาปํ. กึ ปน ตํ? เตภูมกธมฺมชาตํ. ยถาวุตฺเตน อตฺเถน ปาปกโต ทิสฺวา ตตฺถ อนิจฺจโต ทุกฺขโต โรคโต คณฺฑโต สลฺลโต อฆโต อาพาธโตติอาทินา วิปสฺสนํ วฑฺเฒนฺตา ^๑- นิพฺพินฺทถ. อยมฺปิ ทุติยาติ ยาถาวโต อหิตานตฺถวิภาวนํ ปมํ อุปาทาย ตโต วิเวจนํ อยํ ทุติยา ธมฺมเทสนา. คาถาสุ พุทฺธสฺสาติ สพฺพญฺุพุทฺธสฺส. สพฺพภูตานุกมฺปิโนติ สพฺเพปิ สตฺเต มหากรุณาย อนุกมฺปนสภาวสฺส. ปริยายวจนนฺติ ปริยาเยน กถนํ เทสนํ. ปสฺสาติ ปริสํ อาลปติ, ปริสเชฏฺกํ วา สนฺธาย วุตฺตํ. เกจิ ปนาหุ "อตฺตานเมว สนฺธาย ภควา `ปสฺสา'ติ อโวจา"ติ. ตตฺถาติ ตสฺมึ ปาปเก. วิรชฺชถาติ ราคํ ปชหถาติ อตฺโถ. เสสํ วุตฺตนยเมว. ทุติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๓. วิชฺชาสุตฺตวณฺณนา [๔๐] ตติเย ปุพฺพงฺคมาติ สหชาตวเสน อุปนิสฺสยวเสน จาติ ทฺวีหิ อากาเรหิ ปุพฺพงฺคมา ปุรสฺสรา ปธานการณํ. น หิ อวิชฺชาย วินา อกุสลุปฺปตฺติ อตฺถิ. สมาปตฺติยาติ สมาปชฺชนาย สภาวปฏิลาภาย, ปวตฺติยาติ อตฺโถ, ตตฺถ @เชิงอรรถ: ^๑ ม. ปวตฺเตนฺตา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๗๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=175&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=3858&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=3858&pagebreak=1#p175