อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๖๗.

เวลามทานเวสฺสนฺตรทานมหาวิชิตยญฺสทิสา อามิสยาคา เวทิตพฺพา, มหาสมยสุตฺตมงฺคลสุตฺตจูฬราหุโลวาทสุตฺตสมจิตฺตสุตฺตเทสนาทโย ธมฺมยาคา. เสสํ เหฏฺา วุตฺตนยเมว. คาถายํ อยชีติ อทาสิ. อมจฺฉรีติ สพฺพมจฺฉริยานํ โพธิมูเลเยว สุปฺปหีนตฺตา มจฺเฉรรหิโต. สพฺพสตฺตานุกมฺปีติ มหากรุณาย สพฺพสตฺเต ปิยปุตฺตํ วิย อนุคฺคณฺหณสีโล. วุตฺตเญฺหตํ ^๑- :- "วธเก เทวทตฺเต จ โจเร องฺคุลิมาลเก ธนปาเล ราหุเล เจว สมจิตฺโต มหามุนี"ติ. ^๒- เสสํ สุวิญฺเยฺยเมว. ปมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ----------------- ๒. สุลภสุตฺตวณฺณนา [๑๐๑] ทุติเย อปฺปานีติ ปริตฺตานิ. สุลภานีติ สุเขน ลทฺธพฺพานิ, ยตฺถ กตฺถจิ วา สกฺกา โหติ ลทฺธุํ. อนวชฺชานีติ วชฺชรหิตานิ นิทฺโทสานิ อาคมนสุทฺธิโต กายมณฺฑนาทิกิเลสวตฺถุภาวาภาวโต จ. ตตฺถ สุลภตาย ปริเยสนทุกฺขสฺส อภาโว ทสฺสิโต, อปฺปตาย ปริหรณทุกฺขสฺสาปิ อภาโว ทสฺสิโต, อนวชฺชตาย อครหิตพฺพตาย ภิกฺขุสารุปฺปภาโว ทสฺสิโต โหติ. อปฺปตาย วา ปริตฺตาสสฺส อวตฺถุตา. สุลภตาย เคธาย อวตฺถุตา, ^๓- อนวชฺชตาย อาทีนววเสน นิสฺสรณปญฺาย วตฺถุตา ทสฺสิตา โหติ. อปฺปตาย วา ลาเภน น โสมนสฺสํ ชนยนฺติ, สุลภตาย อลาเภน น โทมนสฺสํ ชนยนฺติ, อนวชฺชตาย วิปฺปฏิสารนิมิตฺตํ อญฺาณูเปกฺขํ น ชนยนฺติ อวิปฺปฏิสารวตฺถุภาวโต. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สพฺพภูตานุกมฺปีติ ^๒ ขุ.อป. ๓๒/๕๘๕/๖๘ ^๓ ม. โลภาทิอวตฺถุตา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=367&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=8132&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=8132&pagebreak=1#p367