อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๕๓.

      สุคติคมเนน นนฺทติ. โกธโนยํ ภิกฺขเว ปุริสปุคฺคโล โกธาภิภูโต
      โกธปเรโต กาเยน ทุจฺจริตํ จรติ, วาจาย ทุจฺจริตํ จรติ, มนสา
      ทุจฺจริตํ จรติ. โส กาเยน ทุจฺจริตํ จริตฺวา วาจาย ทุจฺจริตํ จริตฺวา
      มนสา ทุจฺจริตํ จริตฺวา กายสฺส เภทา ปรํ มรณา ฯเปฯ นิรยํ
      อุปปชฺชติ โกธาภิภูโต"ติ. ๑-
          "กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ ฯเปฯ ๒-
                  โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ
                  สํโยชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย. ๓-
          อนตฺถชนโน โกโธ         โกโธ จิตฺตปฺปโกปโน ฯเปฯ ๒-
          โกธํ ฆตฺวา ๔- สุขํ เสติ    โกธํ ฆตฺวา ๔- น โสจติ
          โกธสฺส วิสมูลสฺส          มธุรคฺคสฺส พฺราหฺมณา"ติ. ๕-
                 "เอกาปราธํ ขม ภูริปญฺ
                  น ปณฺฑิตา โกธพลา ภวนฺตี"ติ
เอวมาทินา นเยน โทเส อาทีนเว วุตฺตปฺปฏิปกฺขโต โทสปฺปหาเน อานิสํเส
จ ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปุพฺพภาเค โทสํ ตทงฺคปฺปหานาทิวเสน ปชหิตฺวา วิปสฺสนํ
อุสฺสุกฺกาเปตฺวา ตติยมคฺเคน สพฺพโส โทสํ สมุจฺฉินฺทถ, ปชหถาติ เตสํ ภิกฺขูนํ
ตตฺถ นิโยชนํ. เตน วุตฺตํ "โทสํ ภิกฺขเว เอกธมฺมํ ปชหถา"ติ. ทุฏฺาเสติ
อาฆาเตน ทูสิตจิตฺตตาย ปทุฏฺา. เสสเมตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ ปมสุตฺตวณฺณนายํ
วุตฺตนยเมว.
                       ทุติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                           ----------
@เชิงอรรถ: ๑ องฺ.สตฺตก. ๒๓/๖๑/๙๖-๙๘  ๒ องฺ.สตฺตก. ๒๓/๖๑/๙๙ (สฺยา)  ๓ ขุ.ธ. ๒๕/๒๒๑/๕๖
@๔ ฉ.ม. เฉตฺวา     ๕ สํ.ส. ๑๕/๑๘๗/๑๙๓


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๕๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=53&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=1156&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=1156&pagebreak=1#p53