บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๘๔.
๓. ตติยวคฺค ๑. ปสนฺนจิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๑] ตติยวคฺคสฺส ปเม ปสนฺนจิตฺตนฺติ รตนตฺตยสทฺธาย กมฺมผลสทฺธาย จ ปสนฺนมานสํ. สุคตินฺติ สุนฺทรํ คตึ, สุขสฺส วา คตินฺติ สุคตึ. สคฺคนฺติ รูปาทิสมฺปตฺตีหิ สุฏฺุ อคฺคนฺติ สคฺคํ. โลกนฺติ โลกิยนฺติ เอตถ ปุญฺปาปผลานิ, ลุชฺชนฏฺเเนว วา โลกํ. เอตฺถ จ สุคติคฺคหเณน มนุสฺสคติปิ สงฺคยฺหติ, สคฺคคฺคหเณน เทวคติ เอว. เสสํ เหฏฺา วุตฺตนยเมวาติ. ๑- ปมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๒. เมตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๒] ทุติเย มา ภิกฺขเว ปุญฺานนฺติ เอตฺถ มาติ ปฏิเสธ นิปาโต. ปุญฺสทฺโท "กุสลานํ ภิกฺขเว ธมฺมานํ สมาทานเหตุ เอวมิทํ ปุญฺ ปวฑฺฒตี"ติอาทีสุ ๒- ปุญฺผเล อาคโต. "อวิชฺชาคโต ยํ ภิกฺขเว ปุริสปุคฺคโล ปุญฺญฺจ สงฺขารํ อภิสงฺขโรตี"ติอาทีสุ ๓- กามรูปาวจรสุจริเต. "ปุญฺูปคํ ภวติ วิญฺาณนฺ"ติอาทีสุ ๓- สุคติวิเสสภูเต อุปปตฺติภเว. "ตีณิมานิ ภิกฺขเว ปุญฺกิริยาวตฺถูนิ ทานมยํ ปุญฺกิริยาวตฺถุ สีลมยํ ปุญฺกิริยาวตฺถุ ภาวนามยํ ปุญฺกิริยาวตฺถู"ติอาทีสุ ๔- กุสลเจตนายํ. อิธ ปน เตภูมกกุสลธมฺเม เวทิตพฺโพ. ภายิตฺถาติ เอตฺถ ทุวิธํ ภยํ าณภยํ สารชฺชภยนฺติ. ตตฺถ "เยปิ เต ภิกฺขเว เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา อุจฺเจสุ วิมาเนสุ จิรฏฺิติกา, เตปิ ตถาคตสฺส @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. วุตฺตนยเมว ๒ ที.ปา. ๑๑/๘๐/๔๙ @๓ สํ.นิ. ๑๖/๕๐/๘๐ ๔ ขุ.อิติ. ๒๕/๖๐/๒๗๘, องฺ.อฏฺก. ๒๓/๑๒๖/๒๔๕เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๘๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=84&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=1828&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=1828&pagebreak=1#p84
จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]