อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๕๖.

เอวํ เตสํ ปมาทวิหารํ วิครหิตฺวา อปฺปมาเท นิโยเชนฺโต อาห "อปฺปมาเทน วิชฺชาย, อพฺพุเฬฺห ^๑- สลฺลมตฺตโน"ติ. ตสฺสตฺโถ:- ยสฺมา เอวเมโส สพฺพทาปิ ปมาโท รโช, ตสฺมา สติอวิปฺปวาสสงฺขาเตน อปฺปมาเทน อาสวานํ ขยญาณสงฺขาตาย จ วิชฺชาย ปณฺฑิโต กุลปุตฺโต อุทฺธเร อตฺตโน หทยนิสฺสิตํ ราคาทิปญฺจวิธํ สลฺลนฺติ อรหตฺตนิกูเฏน เทสนํ สมาเปสิ. เทสนาปริโยสาเน สํเวคมาปชฺชิตฺวา ตเมว ธมฺมเทสนํ มนสิกริตฺวา ปจฺจเวกฺขมานา วิปสฺสนํ อารภิตฺวา ปญฺจสตาปิ เต ภิกฺขู อรหตฺเต ปติฏฺฐหึสูติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย อุฏฺฐานสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๑๑. ราหุลสุตฺตวณฺณนา [๓๓๘] กจฺจิ อภิณฺหสํวาสาติ ราหุลสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? ภควา สมฺมาสมฺโพธึ อภิสมฺพุชฺฌิตฺวา โพธิมณฺฑโต อนุปุพฺเพน กปิลวตฺถุํ คนฺตฺวา ตตฺถ ราหุลกุมาเรน "ทายชฺชํ เม สมณ เทหี"ติ ทายชฺชํ ยาจิโต สาริปุตฺตตฺเถรํ อาณาเปสิ "ราหุลกุมารํ ปพฺพาเชหี"ติ. ตํ สพฺพํ ขนฺธกฏฺฐกถายํ วุตฺตนเยเนว คเหตพฺพํ. เอวํ ปพฺพชิตํ ปน ราหุลกุมารํ วุฑฺฒิปฺปตฺตํ สาริปุตฺตตฺเถโรว อุปสมฺปาเทสิ, มหาโมคฺคลฺลานตฺเถโร จสฺส ^๒- กมฺมวาจาจริโย อโหสิ. ตํ ภควา "อยํ กุมาโร ชาติอาทิสมฺปนฺโน, โส ชาติโคตฺตกุลวณฺณโปกฺขรตาทีนิ นิสฺสาย มานํ วา มทํ วา ^๓- มา อกาสี"ติ ทหรกาลโต ปภุติ ยาว น อริยภูมึ ปาปุณิ, @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ. อพฺพเห @^๒ ฉ.ม.,อิ. อสฺส วา ^๓ สี.,ก. ชปฺปํ วา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๕๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=156&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=3499&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=3499&modeTY=2&pagebreak=1#p156