อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๙๕.

ปณฺฑิตมานิโน เอตฺตาวตาปิ อคฺคํ สุทฺธึ วทนฺติ. เตสํ ปเนเก สมยํ วทนฺตีติ
เตสํเยว เอเก อุจฺเฉทวาทา สมยํ อุจฺเฉทํ วทนฺติ. อนุปาทิเสเส กุสลาวทานาติ
อนุปาทิเสสกุสลวาทา สมานา.
      [๘๘๔] เอเต จ ตฺวา อุปนิสฺสิตาติ เอเต จ ทิฏฺิคติเก
สสฺสตุจฺเฉททิฏฺิโย นิสฺสิตาติ ตฺวา. ตฺวา มุนี นิสฺสเย โส วิมํสีติ นิสฺสเยว
ตฺวา ๑- โส วีมํสี ปณฺฑิโต พุทฺธมุนิ. ตฺวา วิมุตฺโตติ ทุกฺขานิจฺจาทิโต
ธมฺเม ตฺวา วิมุตฺโต. ภวาภวาย น สเมตีติ ปุนปฺปุนํ อุปปตฺติยา น
สมาคจฺฉตีติ อรหตฺตนิกูเฏน เทสนํ นิฏฺาเปสิ. เทสนาปริโยสาเน ปุราเภทสุตฺเต
วุตฺตสทิโสเยวาภิสมโย อโหสีติ.
                     ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺกถาย
                          สุตฺตนิปาตฏฺกถาย
                     กลหวิวาทสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                      ---------------------
                        ๑๒. จูฬพฺยูหสุตฺตวณฺณนา
      [๘๘๕-๖] สกํ สกํ ทิฏฺิปริพฺพสานาติ จูฬพฺยูหสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ?
อิทมฺปิ ตสฺมึเยว มหาสมเย "สพฺเพปีเม ทิฏฺิคติกา `สาธุรูปมฺหา'ติ ภณนฺติ,
กึ นุ โข สาธุรูปาวิเม อตฺตโนเยว ทิฏฺิยา ปติฏฺหนฺติ, อุทาหุ อญฺมฺปิ
ทิฏฺึ คณฺหนฺตี"ติ อุปฺปนฺนจิตฺตานํ เอกจฺจานํ เทวตานํ ตมตฺถํ ปกาเสตุํ
ปุริมนเยเนว นิมฺมิตพุทฺเธน อตฺตานํ ปุจฺฉาเปตฺวา วุตฺตํ.
      ตตฺถ อาทิโต เทฺวปิ คาถา ปุจฺฉาคาถาเยว. ตาสุ สกํ สกํ
ทิฏฺิปริพฺพสานาติ อตฺตโน อตฺตโน ทิฏฺิยา วสมานา. วิคฺคยฺห นานา กุสลา วทนฺตีติ
ทิฏฺิพลวคฺคาหํ คเหตฺวา, ตตฺถ "กุสลามฺหา"ติ ปฏิชานมานา ปุถุ ปุถุ วทนฺติ,
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. นิสฺสเย จ ตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๓๙๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=395&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=8881&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=8881&pagebreak=1#p395