บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๔๔.
มยฺหํ ปูชาวิเสโส เนว พุทฺธานุภาเวน นิพฺพตฺโต, น นาคเทวพฺรหฺมานุภาเวน, อปิจ โข อปฺปมตฺตกปริจฺจาคานุภาเวน นิพฺพตฺโต"ติ. ธมฺมกถาปริโยสาเน อิมํ คาถมภาสิ:- "มตฺตาสุขปริจฺจาคา ปสฺเส เจ วิปุลํ สุขํ จเช มตฺตาสุขํ ธีโร สมฺปสฺสํ วิปุลํ สุขนฺ"ติ. ๑- ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย รตนสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------------- ๒. อามคนฺธสุตฺตวณฺณนา สามากจิงฺคูลกจีนกานิ จาติ อามคนฺธสุตฺตํ, กา อุปฺปตฺติ? อนุปฺปนฺเน ภควติ อามคนฺโธ นาม พฺราหฺมโณ ปญฺจหิ มาณวกสเตหิ สทฺธึ ตาปสปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา หิมวนฺตํ ปวิสิตฺวา ปพฺพตนฺตเร อสฺสมปทํ ๒- การาเปตฺวา วนมูลผลาหาโร หุตฺวา ตตฺถ ปฏิวสติ, น กทาจิ มจฺฉมํสํ ขาทติ. อถ เตสํ ตาปสานํ โลณมฺพิลาทีนิ อปริภุญฺชนฺตานํ ปณฺฑุโรโค อุปฺปชฺชิ, ตโต เต "โลณมฺพิลาทิเสวนตฺถาย มนุสฺสปถํ คจฺฉามา"ติ ปจฺจนฺตคามํ สมฺปตฺตา. ตตฺถ มนุสฺสา เต ทิสฺวา ๓- เตสุ ปสีทิตฺวา นิมนฺเตตฺวา โภเชสุํ, กตภตฺตกิจฺจานํ เนสํ มญฺจปีฐปริโภคภาชนปาทมกฺขนาทีนิ อุปเนตฺวา "เอตฺถ ภนฺเต วสถ, มา อุกฺกณฺฐิตฺถา"ติ วสนฏฺฐานํ ทสฺเสตฺวา ปกฺกมึสุ. ทุติยทิวเสปิ ๔- เนสํ ทานํ ทตฺวา ปุน ฆรปฏิปาฏิยา เอเกกทิวสํ ทานมทํสุ. ตาปสา จตุมาสํ ตตฺถ @เชิงอรรถ: ๑ ขุ.ธ. ๒๕/๒๙๐/๖๗ ๒ ฉ.ม.,อิ. อสฺสมํ @๓ ฉ.ม. เต ทิสฺวาติ น ทิสฺสติ ๔ อิ. ทุติยทิวเส จาปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=44&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=976&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=976&modeTY=2&pagebreak=1#p44
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]