บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๐๙.
ภิกฺขเว ปุคฺคโล อปฺปตฺโต โอสารณํ ตญฺเจ สงฺโฆ โอสาเรติ เอกจฺโจ สุโอสาริโต เอกจฺโจ ทุโอสาริโตติ ฯ ตสฺสตฺโถ อาคตฏฺฐาเนเยว อาวีภวิสฺสตีติ ฯ หตฺถจฺฉินฺนาทิวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ {๑๒๐} อลชฺชีนํ นิสฺสาย วสนฺตีติ อุปโยคตฺเถ สามิวจนํ ฯ อลชฺชิปุคฺคเล นิสฺสาย วสนฺตีติ อตฺโถ ฯ ยาว ภิกฺขุสภาคตํ ชานามีติ นิสฺสยทายกสฺส ภิกขุโน ภิกฺขูหิ สภาคตํ ลชฺชิภาวํ ยาว ชานามีติ อตฺโถ ฯ ตสฺมา นวํ ฐานํ คเตน เอหิ ภิกฺขุ นิสฺสยํ คณฺหาหีติ วุจฺจมาเนนาปิ จตูหปญฺจาหํ นิสฺสยทายกสฺส ลชฺชิภาวํ อุปปริกฺขิตฺวา นิสฺสโย คเหตพฺโพ ฯ สเจ เถโร ลชฺชีติ ภิกฺขูนํ สนฺติเก สุตฺวา อาคตทิวเสเยว คเหตุกาโม โหติ เถโร ปน อาคเมหิ ตาว วสนฺโต ชานิสฺสสีติ กติปาหํ อาจารํ อุปปริกฺขิตฺวา นิสฺสยํ เทติ วฏฺฏติ ฯ ปกติยา นิสฺสยคหณฏฺฐานํ คเตน ตทเหว คเหตพฺโพ เอกทิวสมฺปิ ปริหาโร นตฺถิ ฯ สเจ ปฐมยาเม อาจริยสฺส โอกาโส นตฺถิ โอกาสํ อลภนฺโต ปจฺจูสสมเย คเหสฺสามีติ สยติ อรุณํ อุคฺคตมฺปิ น ชานาติ อนาปตฺติ ฯ สเจ ปน คณฺหิสฺสามีติ อาโภคํ อกตฺวา สยติ อรุณุคฺคมเน ทุกฺกฏํ ฯ อคตปุพฺพํ ฐานํ คเตน เทฺว ตีณิ ทิวสานิ วสิตฺวา คนฺตุกาเมน อนิสฺสิเตน วสิตพฺพํ ฯ สตฺตาหํ วสิสฺสามีติ อาลยํ กโรนฺเตน ปน นิสฺสโย คเหตพฺโพ ฯ สเจ เถโร กึ สตฺตาหํ วสนฺตสฺส นิสฺสเยนาติ วทติ ปฏิกฺขิตฺตกาลโต ปฏฺฐาย ลทฺธปริหาโร โหติ ฯ {๑๒๑} นิสฺสยกรณีโยติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=109&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=2271&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=2271&modeTY=2&pagebreak=1#p109
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]