ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๑๑๐.

กรณียนิสฺสโย กรณีโย มยา นิสฺสโย คเหตพฺโพติ อตฺโถ ฯ
นิสฺสยํ อลภมาเนนาติ อตฺตนา สทฺธึ อทฺธานํ ปฏิปนฺเน นิสฺสยทายเก
อสติ นิสฺสยํ น ลภติ นาม เอวํ อลภนฺเตน อนิสฺสิเตน
พหูนิปิ ทิวสานิ คนฺตพฺพํ ฯ สเจ ปุพฺเพปิ นิสฺสยํ คเหตฺวา
วุตฺถปุพฺพํ กญฺจิ อาวาสํ ปวิสติ เอกรตฺตํ วสนฺเตนาปิ นิสฺสโย
คเหตพฺโพ ฯ อนฺตรามคฺเค วิสฺสมนฺโต วา สตฺถํ วา ปริเยสนฺโต
กติปาหํ วสติ อนาปตฺติ ฯ อนฺโตวสฺเส ปน นิพทฺธวาสํ วสิตพฺพํ
นิสฺสโย จ คเหตพฺโพ ฯ นาวาย คจฺฉนฺตสฺส ปน วสฺสาเน
อาคเตปิ นิสฺสยํ อลภนฺตสฺส อนาปตฺติ ฯ ยาจิยมาเนนาติ เตน
คิลาเนน ยาจิยมาเนน ฯ สเจ คิลาโน ยาจาหิ มนฺติ วุจฺจมาโนปิ
มาเนน น ยาจติ คนฺตพฺพํ ฯ ผาสุ โหตีติ สมถวิปสฺสนานํ
ปฏิลาภวเสน ผาสุ โหติ ฯ อิมญฺหิ ปริหารํ เนว โสตาปนฺโน
น สกทาคามิอนาคามิอรหนฺโต ลภนฺติ น ถามคตสฺส สมาธิโน วา
วิปสฺสนาย วา ลาภี ฯ วิสฺสฏฺกมฺมฏฺาเน ปน พาลปุถุชฺชเน
กถาว นตฺถิ ฯ ยสฺส โข ปน สมโถ วา วิปสฺสนา วา ตรุณา
โหติ อยํ อิมํ ปริหารํ ลภติ ฯ ปวารณาสงฺคโหปิ เอตสฺเสว
อนุญฺาโต ฯ ตสฺมา อิมินา ปุคฺคเลน เตมาสจฺจเยน อาจริเย
ปวาเรตฺวา คเตปิ ยทา ปฏิรูโป นิสฺสยทายโก อาคจฺฉิสฺสติ ตสฺส
นิสฺสาย วสิสฺสามีติ อาโภคํ กตฺวา ปุน ยาว อาสาฬฺหปุณฺณมี
ตาว อนิสฺสิเตน วตถุํ วฏฺฏติ ฯ สเจ ปน อาสาฬฺหมาเส
อาจริโย นาคจฺฉติ ยตฺถ นิสฺสโย ลพฺภติ ตตฺถ คนฺตพฺพํ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=110&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=2292&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=2292&pagebreak=1#p110


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]