อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๔.

ปริหรถาติ ฯ เต เกสธาตุโย ลภิตฺวา อมเตเนวาภิสิตฺตา หฏฺตุฏฺา ภควนฺตํ วนฺทิตฺวา ปกฺกมึสุ ฯ {๗} อถโข ภควา สตฺตาหสฺส อจฺจเยน ตมฺหา สมาธิมฺหา วุฏฺหิตฺวา วุตฺตปฺปการเมว สพฺพกิจฺจํนิฏฺาเปตฺวาราชายตนมูลาปุนปิ เยน อชปาลนิโคฺรโธ เตนุปสงฺกมิ ฯ ปริวิตกฺโก อุทปาทีติ ตสฺมึ นิสินฺนมตฺตสฺเสว สพฺพพุทฺธานํ อาจิณฺณสมาจิณฺโณ อยํ เจตโส ปริวิตกฺโก อุทปาทิ กสฺมา ปนายํ สพฺพพุทฺธานํ อุปฺปชฺชตีติ ฯ ธมฺมสฺส มหนฺตภาวํ ครุภาวํ ภาริยภาวํ ปจฺจเวกฺขณาย พฺรหฺมุนา ยาจิเตน เทเสตุกามตาย จ ฯ ชานนฺติ หิ พุทฺธา เอวํ วิตกฺกิเต พฺรหฺมา อาคนฺตฺวา ธมฺมเทสนํ ยาจิสฺสติ ตโต สตฺตา ธมฺเม คารวํ อุปฺปาเทสฺสนฺติ พฺรหฺมครุโก หิ โลกสนฺนิวาโสติ ฯ อิติ อิเมหิ ทฺวีหิ การเณหิ อยํ วิตกฺโก อุปฺปชฺชตีติ ฯ ตตฺถ อธิคโต โข มฺยายนฺติ อธิคโต โข เม อยํ ฯ อาลยรามาติ สตฺตา ปญฺจกามคุเณสุ อลยนฺติ ตสฺมา เต อาลยาติ วุจฺจนฺติ เตหิ อาลเยหิ รมนฺตีติ อาลยรามา ฯ อาลเยสุ รตาติ อาลยรตา ฯ อาลเยสุ สุฏฺุ มุทิตาติ อาลยสมฺมุทิตา ฯ ยทิทนฺติ นิปาโต ตสฺส านํ สนฺธาย ยํ อิทนฺติ ปฏิจฺจสมุปฺปาทํ สนฺธาย โย อยนฺติ เอวมตฺโถ ทฏฺพฺโพ ฯ อิทปฺปจฺจยตาปฏิจฺจสมุปฺปาโทติ อิเมสํ ปจฺจยา อิทปฺปจฺจยา อิทปฺปจฺจยา เอว อิทปฺปจฺจยตา อิทปฺปจฺจยตา จ สา ปฏิจฺจสมุปฺปาโท จาติ อิทปฺปจฺจยตาปฏิจฺจสมุปฺปาโท ฯ โส มมสฺส กิลมโถติ ยา อชานนฺตานํ เทสนา นาม โส มม กิลมโถ อสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=14&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=274&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=274&pagebreak=1#p14