บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๔๗.
วเมตฺวา ปน รชิตฺวา ธาเรตพฺพานิ ฯ น สกฺกา เจ โหนฺติ วเมตุํ ปจฺจตฺถรณานิ วา กาเรตพฺพานิ ทฺวิปฏฺฏจีวรสฺส วา มชฺเฌ ทาตพฺพานิ ฯ เตสํ วณฺณนานตฺตํ อุปาหนาสุ วุตฺตนยเมว ฯ อจฺฉินฺนทส ทีฆทสานิ ทุสฺสานิ ทสานิ ฉินฺทิตฺวา ธาเรตพฺพานิ ฯ กญฺจุกํ ลภิตฺวา ผาเลตฺวา รชิตฺวา ปริภุญฺชิตุํ วฏฺฏติ ฯ เวเนปิ เอเสว นโย ฯ ติรีฏกํ ปน รุกฺขฉลฺลิมยํ ตํ ปาทปุญฺฉนํ กาตุํ วฏฺฏติ ฯ {๓๗๔} ปฏิรูเป คาหเกติ สเจ โกจิ ภิกฺขุ อหํ ตสฺส ภิกฺขุโน คณฺหามีติ คณฺหาติ ทาตพฺพนฺติ อตฺโถ ฯ เอวเมว เตสุ เตวีสติยา ปุคฺคเลสุ โสฬส ชนา น ลภนฺติ สตฺต ชนา ลภนฺตีติ ฯ {๓๗๖} สงฺโฆ ภิชฺชตีติ ภิชฺชิตฺวา โกสมฺพิกภิกขู วิย เทฺว โกฏฺาสา โหนฺติ ฯ เอกสฺมึ ปกฺเขติ เอกสฺมึ โกฏฺาเส ทกฺขิโณทกญฺจ คนฺธาทีนิ จ เทนฺติ เอกสฺมึ จีวรานิ ฯ สงฺฆสฺเสเวตนฺติ สกลสฺส สงฺฆสฺส ทฺวินฺนํปิ โกฏฺาสานํ เอตํ โหติ คณฺฑึ ปหริตฺวา ทฺวีหิปิ ปกฺเขหิ เอกโต ภาเชตพฺพํ ฯ ปกฺขสฺเสเวตนฺติ เอวํ ทินฺเน ยสฺส โกฏฺาสสฺส อุทกํ ทินฺนํ ตสฺส อุทกเมว โหติ ยสฺส จีวรํ ทินฺนํ ตสฺเสว จีวรํ ฯ ยตฺถ ปน ทกฺขิโณทกํ ปมาณํ โหติ ตตฺถ เอโก ปกฺโข ทกฺขิโณทกสฺส ลทฺธตฺตา จีวรานิ ลภติ เอโก จีวรานเมว ลทฺธตฺตาติ อุโภหิ เอกโต หุตฺวา ยถาวุฑฺฒํ ภาเชตพฺพํ ฯ อิทํ กิร ปรสมุทฺเท ลกฺขณนฺติ มหาอฏฺกถายํ วุตฺตํ ฯ ตสฺมึเยว ปกฺเขติ เอตฺถ ปน อิตโร ปกฺโขเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=247&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=5087&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=5087&pagebreak=1#p247
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]