บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๖๑.
โหติ ฯ ตสฺมึ กุฏฺเฐ วุตฺตนเยเนว วินิจฺฉโย เวทิตพฺโพ ฯ โสโสติ โสสพฺยาธิ ฯ ตสฺมึ สติ น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ อปมาโรติ ปิตฺตุมฺมาโท วา ยกฺขุมฺมาโท วา ฯ ตตฺถ ปุพฺพเวริเกน อมนุสฺเสน คหิโต ทุตฺติกิจฺโฉ โหติ ฯ อปฺปมตฺตเกปิ ปน อปมาเร สติ น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ ปญฺจาพาธวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ {๙๐} ราชภฏวตฺถุสฺมึ ปจฺจนฺตํ อุจฺจินถาติ ปจฺจนฺตํ วฑฺเฒถ โจเร ปลาเปตฺวา โจรภเยน วุฏฺฐิเต คาเม อาวสาเปตฺวา อารกฺขํ ทตฺวา กสิกมฺมาทีนิ ปวตฺตาเปถาติ วุตฺตํ โหติ ฯ ราชา ปน โสตาปนฺนตฺตา โจเร ฆาเตถ หนถาติ น อาณาเปติ ฯ อุปชฺฌายสฺส เทว สีสํ เฉเทตพฺพนฺติอาทิ สพฺพํ ปพฺพชฺชาย อุปชฺฌาโย เสฏฺโฐ ตโต อาจริโย ตโต คโณติ จินฺเตตฺวา อิทํ โวหาร- วินิจฺฉเย อาคตนฺติ อาหํสุ ฯ น ภิกฺขเว ราชภโฏ ปพฺพาเชตพฺโพติ เอตฺถ อมจฺโจ วา โหตุ มหามตฺโต วา เสวโก วา กิญฺจิ ฐานนฺตรํ ปตฺโต วา อปฺปตฺโต วา โยโกจิ รญฺโญ ภตฺตเวตนภโฏ สพฺโพ ราชภโฏติ สงฺขฺยํ คจฺฉติ โส น ปพฺพาเชตพฺโพ ฯ ตสฺส ปน ปุตฺตภาตุนตฺตาทโย ราชโต ภตฺตเวตนํ น คณฺหนฺติ เต ปพฺพาเชตุํ วฏฺฏติ ฯ โย ปน ราชโต ลทฺธํ นิพทฺธโภค วา มาสสํวจฺฉรปริพฺพยํ วา รญฺโญเยว นิยฺยาเทติ ปุตฺตภาตุเก วา ตํ ฐานํ สมฺปฏิจฺฉาเปตฺวา ราชานํ นทานาหํ เทวสฺส ภโฏติ อาปุจฺฉติ เยน วา ยํกมฺมการณา ภตฺตเวตนํ คหิตํ ตํ กมฺมํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=61&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1262&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1262&modeTY=2&pagebreak=1#p61
จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]