บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๖๓๒.
คิหีนํ อนุกมฺปายาติ อาคาริกานํ สทฺธารกฺขนวเสน อนุกมฺปนตฺถาย ฯ ปาปิจฺฉานํ ปกฺขุปจฺเฉทายาติ ปาปิจฺฉปุคฺคลานํ คณพนฺธนเภทนตฺถาย คณโภชนสิกฺขาปทํ ปญฺตฺตํ ฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ยํ เหตฺถ วตฺตพฺพํ สิยา ตํ สพฺพํ ปมปาราชิกวณฺณนายเมว วุตฺตนฺติ ฯ สิกฺขาปเทสุ อตฺถสํวณฺณนา นิฏฺิตา ฯ {๔๙๙} ปาฏิโมกฺขาทีสุ ปาฏิโมกฺขุทฺเทโส ภิกฺขูนํ ปญฺจวิโธ ภิกฺขุนีนํ จตุพฺพิโธ ฯ ปริวาสทานาทีสุ โอสารณียํ ปญฺตฺตนฺติ อฏฺารสสุ วา เตจตฺตาฬีสาย วา วตฺเตสุ วตฺตมานสฺส โอสารณียํ ปญฺตฺตํ ฯ เยน กมฺเมน โอสาริยติ ตํ กมฺมํ ปญฺตฺตนฺติ อตฺโถ ฯ นิสฺสารณียํ ปญฺตฺตนฺติ ภณฺฑนการกาทโย เยน กมฺเมน นิสฺสาริยนฺติ ตํ กมฺมํ ปญฺตฺตนฺติ อตฺโถ ฯ {๕๐๐} อปญฺตฺเตติอาทีสุ อปญฺตฺเต ปญฺตฺตนฺติ สตฺตปิ อาปตฺติกฺขนฺธา กกุสนฺธํ จ สมฺมาสมฺพุทฺธํ โกนาคมนํ จ กสฺสปญฺจ สมฺมาสมฺพุทฺธํ เปตฺวา อนฺตรา เกนจิ อปญฺตฺเต สิกฺขาปเท ปญฺตฺตํ นาม ฯ มกฺกฏีวตฺถุอาทิวินีตกถา สิกฺขาปทปญฺตฺเต อนุปญฺตฺตํ ฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ อานิสํสวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา ฯ {๕๐๑} อิทานิ สพฺพสิกฺขาปทานํ เอเกเกน อากาเรน นวธา สงฺคหํ ทสฺเสตุํ นว สงฺคหาติอาทิมาห ฯ ตตฺถ วตฺถุสงฺคโหติ วตฺถุนา สงฺคโห ฯ เอวํ เสเสสุปิ ปทตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ อยํ ปเนตฺถ อตฺถโยชนา ฯ ยสฺมา หิ เอกํ สิกฺขาปทมฺปิ อวตฺถุสฺมึ ปญฺตฺตํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๖๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=632&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=12828&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=12828&pagebreak=1#p632
จบการแสดงผล หน้าที่ ๖๓๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]