บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๗.
ยถา สุริโย อพฺภุคฺคโต อตฺตโน ปภาย อนฺตลิกฺขํ โอภาสยนฺโตว อนฺธการํ วิธมนฺโต ติฏฺติ ฯ เอวํ โสปิ พฺราหฺมโณ เตหิ ธมฺเมหิ เตน วา มคฺเคน สจฺจานิ ปฏิวิชฺฌนฺโตว มารเสนํ วิธูปยนฺโต ติฏฺตีติ เอวเมตฺถ ปมํ อุทานํ ปจฺจยาการปจฺจเวกฺขณวเสน ทุติยํ นิพฺพานปจฺจเวกฺขณวเสน ตติยํ มคฺคปจฺจเวกฺขณวเสน อุปฺปนฺนนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ อุทาเน ปน รตฺติยา ปมํ ยามํ ปฏิจฺจสมุปฺปาทํ อนุโลมํ ทุติยํ ยามํ ปฏิโลมํ ตติยํ ยามํ อนุโลมปฏิโลมนฺติ วุตฺตํ ตํ สตฺตาหสฺส อจฺจเยน เสฺว อาสนา วุฏฺหิสฺสามีติ รตฺตึ อุปฺปาทิตํ มนสิการํ สนฺธาย วุตฺตํ ฯ ตทา หิ ภควา ยสฺส ปจฺจยาการปชานนสฺส จ ปจฺจยกฺขยาธิคมสฺส จ อานุภาวทีปิกา ปุริมา เทฺว อุทานคาถา ตสฺส วเสน เอเกกเมว โกฏฺาสํ ปมยามญฺจ มชฺฌิมยามญฺจ มนสากาสิ ฯ อิธ ปน ปาฏิปทรตฺติยา เอวํ มนสากาสิ ฯ ภควา หิ วิสาขปุณฺณมาย รตฺติยา ปมยาเม ปุพฺเพนิวาสํ อนุสฺสริ มชฺฌิมยาเม ทิพฺพจกฺขุํ วิโสเธสิ ปจฺฉิมยาเม ปฏิจฺจสมุปฺปาทํ อนุโลมปฏิโลมํ มนสิกตฺวา อิทานิ อรุโณ อุคฺคจฺฉิสฺสตีติ สพฺพญฺุตํ ปาปุณิ ฯ สพฺพญฺุต- ปตฺตสมนนฺตรเมว อรุโณ อุคฺคญฺฉิ ฯ ตโต ตํทิวสํ เตเนว ปลฺลงฺเกน วีตินาเมตฺวา สมฺปตฺตาย ปาฏิปทรตฺติยา ตีสุ ยาเมสุ เอวํ มนสิกตฺวา อิมานิ อุทานานิ อุทาเนสิ ฯ อิติ ปาฏิปทรตฺติยา เอวํ มนสิกตฺวา ตํ โพธิรุกฺขมูเล สตฺตาหํ เอกปลฺลงฺเกน นิสีทีติ เอวํ วุตฺตํ สตฺตาหํ ตตฺเถว วีตินาเมสีติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=7&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=127&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=127&pagebreak=1#p7
จบการแสดงผล หน้าที่ ๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]