อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๕.

ปทวาเร ทุกฺกฏํ สเจ ปนสฺส อนฺตรามคฺเค หิโรตฺตปฺปํ อุปฺปชฺชติ ทุกฺกฏานิ เทเสตฺวา มุจฺจติ ฯ เตสํ อุปสฺสยํ คนฺตฺวาปิ เตหิ วา โอวทิโต อตฺตนา วา อิเมสํ ปพฺพชฺชา อติทุกฺขาติ ทิสฺวา นิวตฺตนฺโตปิ มุจฺจติเยว ฯ สเจ ปน กึ ตุมฺหากํ ปพฺพชฺชาย อุกฺกฏฺฐนฺติ ปุจฺฉิตฺวา เกสมสฺสุลุญฺจนาทีติ วุตฺโต เอกเกสมฺปิ ลุญฺจาเปติ อุกฺกุฏิกปฺปธานาทีนิ วา วตานิ อาทิยติ โมรปิญฺฉาทีนิ วา นิวาเสติ เตสํ ลิงฺคํ คณฺหาติ อยํ ปพฺพชฺชา เสฏฺฐาติ เสฏฺฐภาวํ อุปคจฺฉติ น มุจฺจติ ติตฺถิยปกฺกนฺตโก โหติ ฯ สเจ ปน โสภติ นุโข เม ติตฺถิยปพฺพชฺชา น นุโข โสภตีติ วีมํสนตฺถํ กุสจีราทีนิ นิวาเสติ ชฏํ วา พนฺธติ ขาริกาชํ วา อาทิยติ ยาว น สมฺปฏิจฺฉติ ตาว นํ ลทฺธิ รกฺขติ สมฺปฏิจฺฉิตมตฺเต ติตฺถิยปกฺกนฺตโก โหติ ฯ อจฺฉินฺนจีวโร ปน กุสจีราทีนิ นิวาเสนฺโต ราชภยาทีหิ วา ติตฺถิยลิงฺคํ คณฺหนฺโต ลทฺธิยา อภาเวน เนว ติตฺถิยปกฺกนฺตโก โหติ ฯ อยญฺจ ติตฺถิย- ปกฺกนฺตโก นาม อุปสมฺปนฺนภิกฺขุนา กถิโต ตสฺมา สามเณโร สลิงฺเคน ติตฺถายตนํ คโตปิ ปุน ปพฺพชฺชญฺจ อุปสมฺปทญฺจ ลภตีติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ ปุริโม ปน เถยฺยสํวาสโก อนุปสมฺปนฺเนน กถิโต ตสฺมา อุปสมฺปนฺโน กูฏวสฺสํ คเณนฺโตปิ อสฺสมโณ น โหติ ฯ ลิงฺเค สอุสฺสาโห ปาราชิกํ อาปชฺชิตฺวา ภิกฺขุวสฺสาทีนิ คเณนฺโตปิ เถยฺยสํวาสโก น โหตีติ ฯ ติตฺถิยปกฺกนฺตกถา นิฏฺฐิตา ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=95&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1976&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1976&modeTY=2&pagebreak=1#p95