ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๖๗.

ตโต จุโต กาลกโตมฺหิ เทวตาติ ตโต มนุสฺสตฺตภาวโต จุโต มรณกาลปฺปตฺติยา,
ตตฺถ วา อายุสงฺขารสฺส เขปนสงฺขาตสฺส กาลสฺส กตตฺตา กาลกโต, ตทนนฺตรเมว
จ อมฺหิ เทวตา เทวตฺตภาวปฺปตฺติยา เทวตา โหมีติ อตฺโถ.
    #[๑๑๖๙]  ตยาติ ตยา สทิโส อญฺโญ มุนิ โมเนยฺยคุณยุตฺโต อิสิ นตฺถิ.
ตยาติ วา นิสฺสกฺเก อิทํ กรณวจนํ. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                     โคปาลวิมานวณฺณนา  นิฏฺฐิตา.
                       -------------------
                     ๘๑. ๗. กณฺฐกวิมานวณฺณนา ๑-
     ปุณฺณมาเส ยถา จนฺโทติ กณฺฐกวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เหฏฺฐา
วุตฺตนเยเนว เทวจาริกํ จรมาโน ตาวตึสภวนํ คโต, ตสฺมึ ขเณ กณฺฐโก ๒- เทวปุตฺโต
สกภวนโต นิกฺขมิตฺวา ทิพฺพยานํ อภิรุหิตฺวา มหนฺเตน ปริวาเรน มหติยา
เทวิทฺธิยา อุยฺยานํ คจฺฉนฺโต อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ ทิสฺวา สญฺชาตคารว-
พหุมาโน สหสา ยานโต โอรุยฺห เถรํ อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺจปติฏฺฐิเตน วนฺทิตฺวา
สิรสฺมึ อญฺชลึ ปคฺคยฺห อฏฺฐาสิ. อถ นํ เถโร:-
     [๑๑๗๑]   "ปุณฺณมาเส ยถา จนฺโท      นกฺขตฺตปริวาริโต
               สมนฺตา อนุปริยาติ         ตารกาธิปตี สสี.
     [๑๑๗๒]    ตถูปมํ อิทํ พฺยมฺหํ          ทิพฺพํ เทวปุรมฺหิ จ
               อติโรจติ วณฺเณน          อุทยนฺโตว รํสิมา.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. กณฺฑกวิมาน... เอวมุปริปิ   สี.,อิ. กนฺถโก



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=367&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=7725&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=7725&modeTY=2&pagebreak=1#p367


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]