อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๗๙.

น กิญฺจิ เทยฺยวตฺถุ วิชฺชติ, ปเร จ โข สตฺเต ตตฺถ ทาเน สมาทเปสึ. "ปเรสญฺจ ตตฺถ สมาทเปสินฺ"ติ จ ปฐนฺติ, ตตฺถ ปเรสนฺติ อุปโยคตฺเถ สามิวจนํ ทฏฺฐพฺพํ. ปูเชถ นนฺติอาทิ สมาทปนาการทสฺสนํ, ตํ ธาตุนฺติ โยชนา. เอวํ กิราติ กิรสทฺโท อนุสฺสวตฺโถ. ^๑- #[๑๒๐๖] น ตสฺส ปุญฺญสฺส ขยมฺปิ อชฺฌคนฺติ ตสฺส ตทา สุเมธํ ภควนฺตํ อุทฺทิสฺส กตสฺส ปุญฺญกมฺมสฺส ปริกฺขยํ นาธิคจฺฉึ, ตสฺเสว กมฺมสฺส วิปากาวเสสํ ปจฺจนุโภมีติ ทสฺเสติ. ยํ ปเนตฺถ น วุตฺตํ, ตํ เหฏฺฐา วุตฺตนยตฺตา สุวิญฺเญยฺยเมวาติ ทฏฺฐพฺพํ. อเนกวณฺณวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------------- ๘๓. ๙. มฏฺฐกุณฺฑลีวิมานวณฺณนา อลงฺกโต มฏฺฐกุณฺฑลีติ มฏฺฐกุณฺฑลีวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน สาวตฺถิวาสี เอโก พฺราหฺมโณ อทฺโธ ^๒- มหทฺธโน มหาโภโค อสฺสทฺโธ อปฺปสนฺโน มิจฺฉาทิฏฺฐิโก กสฺสจิ กิญฺจิ น เทติ, อทานโต เอว "อทินฺนปุพฺพโก"ติ ปญฺญายิตฺถ. โส มิจฺฉาทิฏฺฐิภาเวน จ ลุทฺธ- ภาเวน ตถาคตํ วา ตถาคตสาวกํ วา ทฏฺฐุมฺปิ น อิจฺฉติ. มฏฺฐกุณฺฑลึ ^๓- นาม อตฺตโน ปุตฺตญฺจ สิกฺขาเปสิ "ตาต ตยา สมโณ โคตโม ตสฺส สาวกา จ น อุปสงฺกมิตพฺพา น ทฏฺฐพฺพา"ติ. โสปิ ตถา อกาสิ. อถสฺส ปุตฺโต คิลาโน อโหสิ, พฺราหฺมโณ ธนกฺขยภเยน เภสชฺชํ น กาเรสิ, โรเค ปน วฑฺฒิเตว เวชฺเช ปกฺโกสิตฺวา ทสฺเสสิ. เวชฺชา ตสฺส สรีรํ โอโลเกตฺวา "อเตกิจฺโฉ"ติ ตํ ญตฺวา @เชิงอรรถ: ^๑ ก. อนุสฺสวนตฺโถ ^๒ ก. อฑฺโฒ ^๓ สี. มฏฺฏกุณฺฑลึ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=379&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=7973&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=7973&modeTY=2&pagebreak=1#p379