ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๑๑๔.

      #[๒๔๕] มตฺเตยฺยาติ มาตุหิตา. โหถาติ เตสํ อุปฏฺฐานาทีนิ กโรถ. ตถา
เปตฺเตยฺยาติ เวทิตพฺพา. กุเล เชฏฺฐาปจายิกาติ กุเล เชฏฺฐกานํ อปจายนกรา.
สามญฺญาติ สมณปูชกา. ตถา พฺรหฺมญฺญาติ พาหิตปาปปูชกาติ อตฺโถ. เอวํ สคฺคํ
คมิสฺสถาติ อิมินา มยา วุตฺตนเยน ปุญฺญานิ กตฺวา เทวโลกํ อุปปชฺชิสฺสถาติ
อตฺโถ. ยํ ปเนตฺถ อตฺถโต น วิภตฺตํ, ตํ เหฏฺฐา ขลฺลาฏิยเปติวตฺถุอาทีสุ
วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ.
     เต วาณิชา ตสฺส วจนํ สุตฺวา สํเวคชาตา ตํ อนุกมฺปมานา ภาชเนหิ
ปานียํ คเหตฺวา ตํ สยาเปตฺวา มุเข อาสิญฺจึสุ. ตโต มหาชเนน พหุเวลํ อาสิตฺตํ
อุทกํ ตสฺส เปตสฺส ปาปพเลน ๑- อโธคฬํ น โอติณฺณํ, กุโต ปิปาสํ ปฏิวิเนสฺสติ.
เต ตํ ปุจฺฉึสุ "อปิ เต กาจิ ๒- อสฺสาสมตฺตา ลทฺธา"ติ. โส อาห "ยทิ เม
เอตฺตเกหิ ชเนหิ เอตฺตกํ เวลํ อาสิญฺจมานํ อุทกํ เอกพินฺทุมตฺตมฺปิ ปรคฬํ
ปวิฏฺฐํ, อิโต เปตโยนิโต โมกฺโข มา โหตู"ติ. อถ เต วาณิชา ตํ สุตฺวา อติวิย
สํเวคชาตา "อตฺถิ ปน โกจิ อุปาโย ปิปาสาวูปสมายา"ติ อาหํสุ. โส อาห
"อิมสฺมึ ปาปกมฺเม ขีเณ ตถาคตสฺส วา ตถาคตสาวกานํ วา ทาเน ทินฺเน มม
ทานมุทฺทิสิสฺสติ, อหํ อิโต เปตตฺตโต มุจฺจิสฺสามี"ติ. ตํ สุตฺวา วาณิชา สาวตฺถึ
คนฺตฺวา ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ปวตฺตึ อาโรเจตฺวา สรณานิ สีลานิ จ คเหตฺวา
พุทฺธปฺปมุขสฺส ภิกฺขุสํฆสฺส สตฺตาหํ ทานํ ทตฺวา ตสฺส เปตสฺส ทกฺขิณํ อาทิสึสุ.
ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา จตุนฺนํ ปริสานํ ธมฺมํ เทเสสิ, มหาชโน จ
โลภาทิมจฺเฉรมลํ ปหาย ทานาทิปุญฺญาภิรโต อโหสีติ.
                   ธนปาลเสฏฺฐิเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        -----------------
@เชิงอรรถ:  สี. ปาปวเสน            สี.,อิ. กาปิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=114&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=2511&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=2511&modeTY=2&pagebreak=1#p114


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]