อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๐.

ยสฺมา รุณฺณํ วา โสโก วา ปริเทวนา วาติ สพฺพมฺปิ ตํ เปตสฺส ^๑- กาลกตสฺส อตฺถาย อุปการาย น โหติ, ตสฺมา น หิ ตํ กาตพฺพํ, ตถาปิ เอวํ ติฏฺฐนฺติ ญาตโย อวิทฺทสุโนติ อธิปฺปาโย. #[๑๓] เอวํ รุณฺณาทีนํ นิรตฺถกภาวํ ทสฺเสตฺวา อิทานิ ยา ปุพฺพเปตาทิเก อารพฺภ ทายเกน สํฆสฺส ทกฺขิณา ทินฺนา, ตสฺสา สาตฺถกภาวํ ทสฺเสนฺโต "อยญฺจ โข ทกฺขิณา"ติ คาถมาห. ตตฺถ อยนฺติ ทายเกน ตํ ทินฺนํ ทานํ ปจฺจกฺขโต ทสฺเสนฺโต วทติ. จสทฺโท พฺยติเรกตฺโถ, เตน ยถา รุณฺณาทิ เปตสฺส น กสฺสจิ อตฺถาย โหติ, น เอวมยํ, อยํ ปน ทกฺขิณา ทีฆรตฺตํ หิตายสฺส โหตีติ วกฺขมานเมว วิเสสํ โชเตติ. โขติ อวธารเณ. ทกฺขิณาติ ทานํ. สํฆมฺหิ สุปติฏฺฐิตาติ อนุตฺตเร ปุญฺญกฺเขตฺเต สํเฆ สุฏฺฐุ ปติฏฺฐิตา. ทีฆรตฺตํ หิตายสฺสาติ อสฺส เปตสฺส จิรกาลํ หิตาย อตฺถาย. ฐานโส อุปกปฺปตีติ ตํขณญฺเญว นิปฺผชฺชติ, น กาลนฺตเรติ อตฺโถ. อยํ หิ ตตฺถ ธมฺมตา:- ยํ เปเต อุทฺทิสฺส ทาเน ทินฺเน เปตา เจ อนุโมทนฺติ, ตาวเทว ตสฺส ผเลน เปตา ปริมุจฺจนฺตีติ. ^๒- เอวํ ภควา ธมฺมํ เทเสตฺวา มหาชนํ เปเต อุทฺทิสฺส ทานาภิรตมานสํ กตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามิ. ปุนทิวเส เสฏฺฐิภริยา อวเสสา จ ญาตกา เสฏฺฐึ อนุวตฺตนฺตา เอวํ เตมาสมตฺตํ มหาทานํ ปวตฺเตสุํ. อถ ราชา ปเสนทิโกสโล ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา "กสฺมา ภนฺเต ภิกฺขู มาสมตฺตํ มม ฆรํ นาคมึสู"ติ ปุจฺฉิ. สตฺถารา ตสฺมึ การเณ กถิเต ราชาปิ เสฏฺฐึ อนุวตฺตนฺโต พุทฺธปฺปมุขสฺส ภิกฺขุสํฆสฺส มหาทานํ ปวตฺเตสิ, ตํ ทิสฺวา นาครา ราชานํ อนุวตฺตนฺตา มาสมตฺตํ มหาทานํ ปวตฺเตสุํ. เอวํ มาสทฺวยํ ปิฏฺฐธีตลิกมูลกํ มหาทานํ ปวตฺเตสุนฺติ. ปิฏฺฐธีตลิกเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ^๑ ม. ตสฺส เปตสฺส ^๒ ม. ปริภุญฺชนฺตีติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=20&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=414&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=414&modeTY=2&pagebreak=1#p20