อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๗๔.

ตํ สรเณสุ เจว สีเลสุ จ ปติฏฺฐาเปตุกาโม "ตํ สุโณหิ มหาราชา"ติอาทิมาห. ตตฺถ สีเลสุโปสเถ ^๑- รตาติ นิจฺจสีเลสุ จ อุโปสถสีเลสุ จ อภิรตา. อทาติ อทาสิ. ตํ ธมฺมนฺติ ตํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ อมตปทญฺจ. #[๗๐๙-๑๒] เอวํ เปเตน สรเณสุ สีเลสุ จ สมาทปิโต ราชา ปสนฺนมานโส เตน อตฺตโน กตํ อุปการํ ตาว กิตฺเตตฺวา สรณาทีสุ ปติฏฺฐหนฺโต "อตฺถกาโม"ติ- อาทิกา ติสฺโส คาถา วตฺวา ปุพฺเพ อตฺตนา คหิตาย ปาปิกาย ทิฏฺฐิยา ปฏินิสฺสฏฺฐภาวํ ปกาเสนฺโต "โอผุนามี"ติ คาถมาห. ตตฺถ โอผุนามิ มหาวาเตติ มหนฺเต วาเต วายนฺเต ภุสํ วิย ตํ ปาปกํ ทิฏฺฐึ ยกฺข ตว ธมฺมเทสนาวาเต โอผุนามิ นิทฺธุนามิ ^๒-. นทิยา วา สีฆคามิยาติ สีฆโสตาย มหานทิยา วา ติณกฏฺฐปณฺณกสฏํ วิย ปาปิกํ ทิฏฺฐึ ปวาเหมีติ อธิปฺปาโย. วมามิ ปาปิกํ ทิฏฺฐินฺติ มม มโนมุขคตํ ปาปิกํ ทิฏฺฐึ อุจฺฉฑฺฑยามิ. ตตฺถ การณมาห "พุทฺธานํ สาสเน รโต"ติ. ยสฺมา เอกํเสน อมตาวเห พุทฺธานํ ภควนฺตานํ สาสเน รโต อภิรโต, ตสฺมา ตํ ทิฏฺฐิสงฺขาตํ วิสํ วมามีติ โยชนา. #[๗๑๓] อิทํ วตฺวานาติ โอสานคาถา สงฺคีติกาเรหิ ฐปิตา. ตตฺถ ปาโมกฺโขติ ปาจีนทิสาภิมุโข หุตฺวา. รถมารุหีติ ราชา คมนสชฺชํ อตฺตโน ราชรถํ อภิรุหิ, อารุยฺห ^๓- ยกฺขานุภาเวน ตํ ทิวสเมว อตฺตโน นครํ ปตฺวา ^๔- ราชภวนํ ปาวิสิ. โส อปเรน สมเยน อิมํ ปวตฺตึ ภิกฺขูนํ อาโรเจสิ, ภิกฺขู ตํ เถรานํ อาโรเจสุํ, เถรา ตติยสงฺคีติยํ สงฺคหํ อาโรเปสุํ. นนฺทกเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------------- @เชิงอรรถ: ^๑ ม. สีเล อุโปสเถ ^๒ ม. โอนิทฺธุนามิ ^๓ สี.,อิ. อารุยฺห รถํ @^๔ สี.,อิ. อนุปฺปตฺโต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๗๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=274&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=6087&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=6087&modeTY=2&pagebreak=1#p274