อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๕๒.

โปสิโยติ อตฺตานเมว ปรํ วิย วทติ. เย ปน "ปกฺกามินฺ"ติ ปนฺติ, เตสํ อหํ โปสิโย ปกฺกามินฺติ โยชนา. เย ปน "สา อิตฺถี เถรํ ฆรํ อุปคตํ โภเชตฺวา ปโลเภตุกามา ชาตา, ตํ ทิสฺวา เถโร ตาวเทว เคหโต นิกฺขมิตฺวา วิหารํ คนฺตฺวา อตฺตโน วสนฏฺาเน มญฺจเก นิสีทิ. สาปิ โข อิตฺถี ปจฺฉาภตฺตํ อลงฺกตปฏิยตฺตา วิหาเร เถรสฺส วสนฏฺานํ อุปสงฺกมิ. ตํ ทิสฺวา เถโร กิญฺจิ อวตฺวา ^๑- อุฏฺาย ทิวาฏฺานเมว คโต"ติ วทนฺติ, เตสํ "คามา อรญฺมาคมฺมา"ติ คาถาปทสฺส อตฺโถ ยถารุตวเสเนว ^๒- นิยฺยติ. วิหาโร หิ อิธ "อรญฺนฺ"ติ อธิปฺเปโต. โปสิยตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๑๗๒. ๕. สามญฺกานิตฺเถรคาถาวณฺณนา สุขํ สุขตฺโถติ อายสฺมโต สามญฺกานิตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? โส กิร ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร หุตฺวา ตตฺถ ตตฺถ ภเว กุสลํ อุปจินนฺโต อิโต เอกนวุเต กปฺเป วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล มนุสฺสโยนิยํ นิพฺพตฺโต วิปสฺสึ ภควนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส เอกํ มญฺจํ อทาสิ. โส เตน ปุญฺกมฺเมน เทว- มนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท อญฺตรสฺส ปริพฺพาชกสฺส ปุตฺโต หุตฺวา นิพฺพตฺติ. สามญฺกานีติสฺส นามํ อโหสิ. โส วิญฺุตํ ปตฺโต สตฺถุ ยมกปาฏิหาริยํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส สาสเน ปพฺพชิตฺวา จริยานุกูลํ กมฺมฏฺานํ คเหตฺวา ฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา ฌานํ ปาทกํ กตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ^๓- :- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. อวตฺวาว ^๒ สี. ยถาวุตฺตวเสเนว ^๓ ขุ.อป. ๓๒/๓๐/๓๙๔ มญฺจทายกตฺเถราปทาน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๕๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=152&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=3409&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=3409&pagebreak=1#p152