บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑) หน้าที่ ๔๔๔.
ตตฺถ นิยูหสิขราทีสุ ปติฏฺาปิเตหิ ยฏฺิธชปฏากธชาทิธเชหิ สมฺปนฺโน. หริตามโยติ จามีกรสุวณฺณมโย. เกจิ ปน "หริตชาติมณิสริกฺขโก"ติ ๑- วทนฺติ. คนฺธพฺพาติ นฏา. ฉ สหสฺสานิ สตฺตธาติ ฉมตฺตานิ คนฺธพฺพสหสฺสานิ สตฺตธา ๒- ตสฺส ปาสาทสฺส สตฺตสุ าเนสุ รญฺโ อภิรมาปนตฺถํ นจฺจึสูติ อตฺโถ. เต เอวํ นจฺจนฺตาปิ ราชานํ หาเสตุํ นาสกฺขึสุ. อถ สกฺโก เทวราชา เทวนเฏ เปเสตฺวา สมชฺชํ กาเรสิ, ตทา ราชา หสีติ. ภทฺทชิตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๒๘๐. ๓. โสภิตตฺเถรคาถาวณฺณนา สติมา ปญฺวาติ อายสฺมโต โสภิตตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ? อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺานิ อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล หํสวตีนคเร กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต สตฺถุ ธมฺมเทสนํ สุณนฺโต สตฺถารํ เอกํ ภิกฺขุํ ปุพฺเพนิวาสาณลาภีนํ ภิกฺขูนํ อคฺคฏฺาเน เปนฺตํ ทิสฺวา สยมฺปิ ตํ านนฺตรํ อุทฺทิสฺส ปตฺถนํ กตฺวา ปุญฺานิ กตฺวา สุคตีสุเยว สํสรนฺโต สุเมธสฺส ภควโต กาเล พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺุตํ ปตฺโต พฺราหฺมณานํ วิชฺชาสิปฺเปสุ นิปฺผตฺตึ คนฺตฺวา เนกฺขมฺมาธิมุตฺโต ฆราวาสํ ปหาย ตาปสปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา หิมวนฺตสฺส สมีเป อรญฺายตเน อสฺสมํ กาเรตฺวา วนมูลผลาผเลน ยาเปนฺโต พุทฺธุปฺปาทํ สุตฺวา สพฺพตฺถ เอกรตฺติวาเสเนว ภทฺทวตีนคเร ๓- สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา ปสนฺนมานโส "ตุวํ สตฺถา จา เกตุ จา"ติ- อาทีหิ ฉหิ คาถาหิ อภิตฺถวิ, สตฺถา จสฺส ภาวินึ สมฺปตฺตึ ปกาเสสิ. โส @เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. หริตมณิสริกฺขโกติ ๒ ม. ฉ สหสฺสานิ คนฺธพฺพานํ ฉ สหสฺสานิ สตฺตธา @๓ สี. พนฺธุมตีนคเรเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=444&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=9919&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=9919&pagebreak=1#p444
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]