อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๓๙.

ปาทุกา โอรุหิตฺวานาติ ปาทุกาหิ โอตริตฺวา, สุวณฺณปาทุกาโย โอมุญฺจิตฺวาติ อตฺโถ. ปญฺชลีกตาติ ปคฺคหิตอญฺชลิกา สา เวสี มํ. สามํ วา ^๑- วจนปรมฺปรํ วินา สยเมว อภาสถ. สเณฺหนาติ มฏฺเฐน. มุทุนาติ มธุเรน. "วจเนนา"ติ อวุตฺตมฺปิ วุตฺตเมว โหติ อภาสถาติ วุตฺตตฺตา. ยุวาสิ ตฺวํ ปพฺพชิโตติ ตฺวํ ปพฺพชนฺโต ยุวา ทหโรเยว หุตฺวา ปพฺพชิโตสิ, นนุ ปพฺพชนฺเตน สตฺตเม ทสเก สมฺปตฺเตว ปพฺพชิตพฺพนฺติ ทสฺเสติ. ติฏฺฐาหิ มม สาสเนติ มม วจเน ติฏฺฐ. กึ ปน ตนฺติ อาห "ภุญฺช มานุสเก กาเม"ติ. กาเม ปริภุญฺชิตุกามสฺส รูปสมฺปตฺติ วยสมฺปตฺติ ปริวารสมฺปตฺติ โภคสมฺปตฺติ จ อิจฺฉิตพฺพา. ตตฺถ "กุโต เม โภคสมฺปตฺตี"ติ วเทยฺยาติ อาห "อหํ วิตฺตํ ททามิ เต"ติ. "ตยิทํ วจนํ กถํ สทฺทหาตพฺพนฺ"ติ มญฺเญยฺยาติ ตํ สทฺทหาเปนฺตี อาห "สจฺจํ เต ปฏิชานามิ, อคฺคึ วา เต หรามหนฺ"ติ. "ภุญฺช มานุสเก กาเม, อหํ วิตฺตํ ททามิ เต"ติ ยทิทํ มยา ปฏิญฺญาตํ, ตํ เอกํเสน สจฺจเมว ปฏิชานามิ, สเจ เม น ปตฺติยายสิ, ^๒- อคฺคึ วา เต หรามหํ อคฺคึ หริตฺวา อคฺคิปจฺจยํ สปถํ กโรมีติ อตฺโถ. อุภยตฺถ กฏคฺคโหติ อมฺหากํ อุภินฺนํ ชิณฺณกาเล ปพฺพชฺชนํ อุภยตฺถ ชยคฺคาโห, ยํ มยํ ยาว ทณฺฑปรายนกาลา โภเค ภุญฺชาม, เอวํ อิธโลเกปิ โภเคหิ น ชียาม, มยํ ปจฺฉา ปพฺพชิสฺสาม, เอวํ ปรโลเกปิ โภเคหิ น ชียามาติ อธิปฺปาโย. ตโตติ ตํ นิมิตฺตํ, กาเมหิ นิมนฺเตนฺติยา "ยุวาสิ ตฺวนฺ"ติอาทินา"ยทา ชิณฺณา ภวิสฺสามา"ติอาทินา จ ตสฺสา เวสิยา วุตฺตวจนเหตุ. ตํ หิ วจนํ องฺกุสํ กตฺวา เถโร สมณธมฺมํ กโรนฺโต สทตฺถํ ปริปูเรสิ. เสสํ เหฏฺฐา วุตฺตนยเมว. สุนฺทรสมุทฺทตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,อิ. สา เวสี มมํ วา ^๒ สี. ปจฺเจยฺยาสิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=139&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=3177&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=3177&modeTY=2&pagebreak=1#p139