บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒) หน้าที่ ๑๕๕.
[๔๘๖] ชาติยา สตฺตวสฺเสน ลทฺธาน อุปสมฺปทํ ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ อโห ธมฺมสุธมฺมตา"ติ อิมา คาถา อภาสิ. ตตฺถ ปาสาทฉายายนฺติ คนฺธกุฏิจฺฉายายํ. วนฺทิสฺสนฺติ อภิวนฺทึ. สํหริตฺวาน ปาณโยติ อุโภ หตฺเถ กมลมกุฬากาเรน สงฺคเต กตฺวา, อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาติ อตฺโถ. อนุจงฺกมิสฺสนฺติ จงฺกมนฺตสฺส สตฺถุโน อนุ ปจฺฉโต อนุคมน- วเสน จงฺกมึ. วิรชนฺติ วิคตราคาทิรชํ. ปเญฺหติ กุมารปเญฺห. วิทูติ เวทิตพฺพํ วิทิตวา ๑-, สพฺพญฺูติ อตฺโถ. "สตฺถา มํ ปุจฺฉตี"ติ อุปฺปชฺชนกสฺส ฉมฺภิตตฺตสฺส ภยสฺส จ เสตุฆาเตน ปหีนตฺตา อจฺฉมฺภี จ อภีโต จ พฺยากาสิ. เยสายนฺติ เยสํ องฺคมคธานํ อยํ โสปาโก. ปจฺจยนฺติ คิลานปจฺจยํ. สามีจินฺติ มคฺคทานพีชนาทิสามีจิกิริยํ. อชฺชตคฺเคติ ตกาโร ปทสนฺธิกโร, อชฺช อคฺเค อาทึ กตฺวา, อชฺช ปฏฺาย. "อชฺชทคฺเค"ติปิ ปาลิ, อชฺชตํ อาทึ กตฺวาติ อตฺโถ. ทสฺสนาโยปสงฺกมาติ "หีนชจฺโจ, วยสา ตรุณตโร"ติ วา อจินฺเตตฺวา ทสฺสนาย มํ อุปสงฺกม. เอสา เจวาติ ยา ตสฺส มม สพฺพญฺุตาเณน สทฺธึ สํสนฺเทตฺวา กตา ปญฺหวิสฺสชฺชนา, เอสาเยว เต ภวตุ อุปสมฺปทา อิติ จ อพฺรวีติ โยชนา. "ลทฺธา เม อุปสมฺปทา"ติปิ ปาลิ. เย ปน "ลทฺธาน อุปสมฺปทนฺ"ติปิ ปนฺติ, เตสํ สตฺตวสฺเสนาติ สตฺตเมน วสฺเสนาติ อตฺโถ, สตฺตวสฺเสน วา หุตฺวาติ วจนเสโส. ยํ ปเนตฺถ อวุตฺตํ, ตํ สุวิญฺเยฺยเมว. โสปากตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา. @เชิงอรรถ: ๑ สี. เวทิตพฺพสฺส วิทิตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๕๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=155&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=3548&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=3548&pagebreak=1#p155
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]