ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๓๗๐.

อนุยุญฺเชถ มา วินฺทิตฺถ มา ปฏิลภิตฺถ. อปฺปมตฺโต หีติ อุปฏฺิตสติตาย อปฺปมตฺโต
ปุคฺคโล ฌายนฺโต ฌายนปฺปสุโต ปรมํ อุตฺตมํ นิพฺพานสุขํ ปาปุณาติ.
      สฺวาคตํ นาปคตนฺติ ยํ ตทา มม สตฺถุ สนฺติเก อาคตํ อาคมนํ สตฺถุ
วา ตสฺมึ มหาวเน อาคมนํ, ตํ สฺวาคตํ สฺวาคมนํ, นาปคตํ อตฺถโต อเปตํ
วิคตํ น โหติ. เนตํ ทุมฺมนฺติตํ มมาติ ยํ ตทา มยา "สตฺถุ สนฺติเก ปพฺพชิสฺสามี"ติ
มนฺติตํ, อิทมฺปิ มม น ทุมฺมนฺติตํ, สุมนฺติตเมว. กสฺมา? สวิภตฺเตสุ ธมฺเมสูติ
สาวชฺชานวชฺชาทิวเสน ปการโต วิภตฺเตสุ ธมฺเมสุ ยํ เสฏฺ อุตฺตมํ ๑- ปวรํ
นิพฺพานํ. ตทุปาคมํ ตเทว อุปคจฺฉินฺติ อตฺโถ.
     "ยทา ปุถุชฺชนกาเล ปโยคาสยวิปนฺนตาย อรญฺาทีสุ ทุกฺขํ วิหาสึ, อิทานิ
ปโยคาสยสมฺปนฺนตาย ตตฺถ สุขํ วิหรามี"ติ สุขวิหารภาวญฺเจว "ปุพฺเพ ชาติมตฺเตน
พฺราหฺมโณ, อิทานิ สตฺถุ โอรสปุตฺตตาย พฺราหฺมโณ"ติ ปรมตฺถพฺราหฺมณภาวญฺจ
ทสฺเสนฺโต "อรญฺเ"ติอาทิมาห. ตตฺถ สุขํ สยามีติ สยนฺโตปิ สุขํ สุเขน นิทุกฺเขน
จิตฺตุตฺราสาทีนํ อภาเวน เจโตทุกฺขรหิโต ๒- สยามิ. ายามีติ ติฏฺามิ. ๓-
อหตฺถปาโส มารสฺสาติ กิเลสมาราทีนํ อโคจโร. อโห สตฺถานุกมฺปิโตติ
สตฺถารานุกมฺปิโต อโห.
      พฺรหฺมชจฺโจติ พฺราหฺมณชาติโก. อุทิจฺโจ อุภโตติ มาติโต จ ปิติโต จ
อุภโต อุทิโต สํสุทฺธคหณิโก. เสสํ ตตฺถ ตตฺถ วุตฺตนยเมว.
                   องฺคุลิมาลตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา.
                        ----------------
                   ๓๙๓. ๙. อนุรุทฺธตฺเถรคาถาวณฺณนา
      ปหาย มาตาปิตโรติอาทิกา อายสฺมโต อนุรุทฺธตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
@เชิงอรรถ:  สี. เสฏฺ ปสฏฺ อุตฺตมํ           สี. ทุกฺขรหิโต หุตฺวา      ฉ.ม. ามิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๗๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=370&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=8522&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=8522&pagebreak=1#p370


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]