ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๓๘๓.

อภิญฺาปาทกจตุตฺถชฺฌานสมาธิมฺหิ, โส หิ ปีติผรณตา, สุขผรณตา, เจโตผรณตา,
อาโลกผรณตา, ปจฺจเวกฺขณนิมิตฺตนฺติ อิเมหิ ปญฺจหิ องฺเคหิ สมนฺนาคตตฺตา
ปญฺจงฺคิโก สมาธีติ วุจฺจติ. สนฺเตติ ปฏิปกฺขวูปสเมน องฺคสนฺตตาย จ สนฺเต.
เอโกทิภาวิเตติ เอโกทิภาวคเต, สุจิณฺเณ วสีภาวปฺปตฺเตติ อตฺโถ.
ปฏิปฺปสฺสทฺธิลทฺธมฺหีติ กิเลสานํ ปฏิปฺปสฺสทฺธิยา ลทฺเธ. ทิพฺพจกฺขุ วิสุชฺฌิ
เมติ เอวํวิเธ สมาธิมฺหิ สมฺปาทิเต มยฺหํ ทิพฺพจกฺขุาณํ วิสุชฺฌิ, เอกาทสหิ
อุปกฺกิเลเสหิ วิมุตฺติยา วิสุทฺธํ อโหสิ.
      จุตูปปาตํ ชานามีติ สตฺตานํ จุติญฺจ อุปปตฺติญฺจ ชานามิ, ชานนฺโต จ
"อิเม สตฺตา อมุมฺหา โลกมฺหา อาคนฺตฺวา อิธูปปนฺนา, อิมมฺหา จ โลกา คนฺตฺวา
อมุมฺหิ โลเก อุปปชฺชิสฺสนฺตี"ติ สตฺตานํ อาคตึ คติญฺจ ชานามิ, ชานนฺโต เอว
จ เนสํ อิตฺถภาวํ มนุสฺสภาวํ ตโต อญฺถาภาวํ อญฺถาติรจฺฉานภาวญฺจ อุปปตฺติโต
ปุเรตรเมว ชานามิ. ตยิทํ สพฺพมฺปิ ปญฺจงฺคิเก สมาธิมฺหิ สมฺปาทิเต เอวาติ
ทสฺเสนฺโต อาห "ฌาเน ปญฺจงฺคิเก ิโต"ติ. ตตฺถ ปญฺจงฺคิเก ฌาเน ิโต
ปติฏฺิโต หุตฺวา เอวํ ชานามีติ อตฺโถ.
      เอวํ วิชฺชาตฺตยํ ทสฺเสตฺวา ตปฺปสงฺเคน ปุพฺเพ ทสฺสิตมฺปิ ตติยวิชฺชํ สห
กิจฺจนิปฺผตฺติยา ทสฺเสนฺโต "ปริจิณฺโณ มยา สตฺถา"ติอาทินา คาถาทฺวยมาห. ตตฺถ
วชฺชีนํ เวฬุวคาเมติ วชฺชิรฏฺสฺส เวฬุวคาเม, วชฺชิรฏฺเ ยตฺถ ปจฺฉิมวสฺสํ
อุปคจฺฉิ เวฬุวคาเม. เหฏฺโต เวฬุคุมฺพสฺมินฺติ ตตฺถ อญฺตรสฺส เวฬุคุมฺพสฺส
เหฏฺา. นิพฺพายิสฺสนฺติ นิพฺพายิสฺสามิ, อนุปาทิเสสาย นิพฺพานธาตุยา
ปรินิพฺพายิสฺสามีติ อตฺโถ.
                    อนุรุทฺธตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         --------------



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=383&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=8828&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=8828&pagebreak=1#p383


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]