อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๗๙.

      เอวํ โส พฺราหฺมโณ ธีตุยา สนฺติเก ภิกฺขูนํ คุเณ สุตฺวา ปสนฺนมานโส
ธีตรํ ปสํสนฺโต "อตฺถาย วตา"ติอาทิมาห. อมฺหมฺปีติ อมฺหากมฺปิ. ทกฺขิณนฺติ
เทยฺยธมฺมํ. เอตฺถาติ เอเตสุ สมเณสุ. ยญฺโญติ ทานธมฺโม. วิปุโลติ วิปุลผโล.
เสสํ วุตฺตนยเมว.
      เอวํ พฺราหฺมโณ สรเณสุ สีเลสุ จ ปติฏฺฐิโต อปรภาเค สญฺชาตสํเวโค
ปพฺพชิตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺเต ปติฏฺฐาย อตฺตโน ปฏิปตฺตึ ปจฺจเวกฺขิตฺวา
อุทาเนนฺโต "พฺรหฺมพนฺธู"ติ คาถมาห. ตสฺสตฺโถ เหฏฺฐาวุตฺโตเยว.
                     โรหิณีเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                    ๔๖๙. ๓. จาปาเถรีคาถาวณฺณนา
      ลฏฺฐิหตฺโถ ปุเร อาสีติอาทิกา จาปาย เถริยา คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ กุสลํ
อุปจินนฺตี อนุกฺกเมน อุปจิตกุสลมูลา สมฺภตวิโมกฺขสมฺภารา หุตฺวา อิมสฺมึ
พุทฺธุปฺปาเท วงฺกหารชนปเท ๑- อญฺญตรสฺมึ มิคลุทฺทกคาเม เชฏฺฐกมิคลุทฺทกสฺส ธีตา
หุตฺวา นิพฺพตฺติ, จาปาติสฺสา นามํ อโหสิ. เตน จ สมเยน อุปโก อาชีวโก
โพธิมณฺฑโต ธมฺมจกฺกํ ปวตฺเตตุ ํ พาราณสึ อุทฺทิสฺส คจฺฉนฺเตน สตฺถารา สมาคโต
"วิปฺปสนฺนานิ โข เต อาวุโส อินฺทฺริยานิ, ปริสุทฺโธ ฉวิวณฺโณ ปริโยทาโต,
กํสิ ตฺวํ อาวุโส อุทฺทิสฺส ปพฺพชิโต, โก วา เต สตฺถา, กสฺส วา ตฺวํ
ธมฺมํ โรเจสี"ติ ๒- ปุจฺฉิตฺวา:-
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. วงฺคหารชนปเท. เอวมุปริปิ  ๒ วิ.มหา. ๔/๑๑/๑๑, ม.มู. ๑๒/๒๘๕/๒๔๖


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๒๗๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=279&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=5976&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=5976&modeTY=2&pagebreak=1#p279