บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา หน้าที่ ๑๖๐.
ยมาหุ โกมาริปตีติปิ ปาโฐ ฯ อยเมว หิ โปตฺถเกสุ ลิขิโต ฯ ตสฺสาปิ อยเมวตฺโถ ฯ วจนวิปลฺลาโส ปเนตฺถ เวทิตพฺโพ ฯ ยํ หิ เตน รญฺญา วุตฺตํ ตเทว อิธ อาคตํ ฯ วชฺฌิตฺถิโยติ อิตฺถิโย นาม วชฺฌา วธิตพฺพา เอว ฯ นตฺถิ อิตฺถีสุ สจฺจนฺติ เอตาสุ สจฺจภาโว นาเมโก นตฺถิ ฯ อิมญฺจ ชมฺมนฺติ อาทิ ทฺวินฺนมฺปิ เตสํ ทณฺฑาณาปนวเสน ๑- วุตฺตํ ฯ ตตฺถ ชมฺมนฺติ ลามกํ ฯ มุสเลน หนฺตฺวาติ มุสเลน ปหริตฺวา โปเถตฺวา อฏฺฐีนิ ภญฺชิตฺวา จุณฺณวิจุณฺณํ กตฺวา ฯ ลุทฺทนฺติ ทารุณํ ฯ ฉวนฺติ คุณาภาเวน นิชฺชีวมตสทิสํ ๒- ฯ อิมิสฺสา จ นนฺติ เอตฺถ นนฺติ นิปาตมตฺตํ ฯ อิมิสฺสา จ ปาปปติพฺพตาย อนาจาราย ทุสฺสีลาย ชีวนฺติยา ว กณฺณนาสํ ฉินฺทถาติ อตฺโถ ฯ โพธิสตฺโต โกธํ อธิวาเสตุํ อสกฺโกนฺโต เอวํ เตสํ ทณฺฑานิ อาณาเปตฺวาปิ น ตถา กาเรสิ ฯ โกธํ ปน มนฺทํ กตฺวา, ยถา สา ปจฺฉึ สีสโต โอโรเปตุํ น สกฺโกติ, เอวํ คาฬฺหํ ตํ พนฺธาเปตฺวา โกณฺฑํ ตตฺถ ปกฺขิปาเปตฺวา อตฺตโน ชีวิตา นีหราเปสิ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน อุกฺกณฺฐิตภิกฺขุ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ ฯ ตทา ฉ ภาตโร อญฺญตรา เถรา อเหสุํ ฯ ภริยา จิญฺจมานวิกา, โกณฺโฑ เทวทตฺโต, โคธราชา อานนฺโท, ปทุมราชา ปน อหเมวาติ ฯ จุลฺลปทุมชาตกํ ตติยํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ทณฺฑาโรปนวเสนาติปิ ฯ ๒ นิชฺชีวํ มตสทิสนฺติปิ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๑๖๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=160&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=3163&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=3163&modeTY=2&pagebreak=1#p160
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]