บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา หน้าที่ ๒๔๗.
ตตฺถาติ เตสุ ทฺวีสุ ฆรสามิเกสุ เอโกติ มาตุคามํ สนฺธาย วทติ ตตฺถ ฯ เวณิกโตติ กตเวณิ นานปฺปกาเรน สณฺฐาปิตเกสกลาโปติ อตฺโถ ฯ อโถ องฺกิตกณฺณโกติ อถ เสฺวว วิทฺธกณฺโณ ฉิทฺทกณฺโณติ ลมฺพกณฺณตํ สนฺธายาห ฯ กีโต ธเนน พหุนาติ โส ปเนส อมสฺสุโก ลมฺพตฺถโน เวณิกโต องฺกิตกณฺโณ มาตาปิตูนํ พหุธนํ ทตฺวา กีโต มณฺฑิตฺวา ปสาเธตฺวา ยานํ อาโรเปตฺวา คเหตฺวา มหนฺเตน ปริวาเรน ฆรํ อานีโต ฯ โส ตํ วิตุทเต ชนนฺติ โส คหปติ อาคตกาลโต ปฏฺฐาย ตสฺมึ เคเห ทาสกมฺมกราทิเคหชนํ อเร ทุฏฺฐทาส ทุฏฺฐทาสิ อิทํ กโรสิ อิทํ น กโรสีติ มุขสตฺตีหิ วิตุทติ สามิโก วิย หุตฺวา มหาชนํ วิจาเรสิ ฯ เอวํ ตาว มนุสฺสโลกํ อติวิย อยุตฺตนฺติ มนุสฺสโลกํ ครหติ ฯ ตํ สุตฺวา สพฺเพ วานรา มา กเถถ, อโสตพฺพยุตฺตกํ อสฺสุมฺหาติ อุโภหิ หตฺเถหิ กณฺเณ ทฬฺหํ ปิทหึสุ ฯ อิมสฺมึ ฐาเน อมฺเหหิ อิทํ อยุตฺตํ สุตนฺติ ตํ ฐานมฺปิ ครหิตฺวา อญฺญตฺถ อคมํสุ ฯ โส ปิฏฺฐิปาสาโณ ครหิตปิฏฺฐิปาสาโณ เยว กิร นาม ชาโต ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน โส ภิกฺขุ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ ฯ ตทา วานรคณา พุทฺธปริสา อเหสุํ, วานรินฺโท ปน อหเมวาติ ฯ ครหิตชาตกํ นวมํ ฯ --------เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=247&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=4883&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=4883&modeTY=2&pagebreak=1#p247
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]