บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๕ ฉกฺก-ทสกนิปาต หน้าที่ ๑๖๒.
ตว เอกํ ภริยาย เต เอกนฺติ เทฺว พฺราหฺมเณ นิมนฺเตตฺวา ภริยาย เต สตฺตเม ทิวเส นิมนฺเตตฺวา พฺราหฺมณสฺส นิพทฺธํ อาคมนภาวํ ญตฺวา มยฺหํ อาโรเจหีติ อาห ฯ พฺราหฺมโณ ตถา กตฺวา สลฺลกฺขิโต เม ปณฺฑิต นิพทฺธํ ภุญฺชนกพฺราหฺมโณติ มหาสตฺตสฺส อาโรเจสิ ฯ โพธิสตฺโต เตน สทฺธึ ปุริเส เปเสตฺวา ตํ พฺราหฺมณํ อาณาเปตฺวา อสุกรุกฺขมูลโต เต อิมสฺส พฺราหฺมณสฺส สนฺตกํ กหาปณสหสฺสํ คหิตนฺติ ปุจฺฉิ ฯ น คณฺหามิ ปณฺฑิตาติ ฯ ตฺวํ มม เสนกปณฺฑิตภาวํ น ชานาสิ อาหราเปสฺสามิ เต กหาปเณติ ฯ โส ภีโต คหิตา เมติ สมฺปฏิจฺฉิ ฯ กินฺเต ฐปิตาติ ฯ ตตฺเถว ปณฺฑิต ฐปิตาติ ฯ โพธิสตฺโต พฺราหฺมณํ ปุจฺฉิ พฺราหฺมณ กินฺเต สาเยว ภริยา โหตุ อุทาหุ อญฺญํ คณฺหิสฺสสีติ ฯ สาเยว เม โหตุ ปณฺฑิตาติ ฯ โพธิสตฺโต มนุสฺเส เปเสตฺวา พฺราหฺมณสฺส กหาปเณ จ พฺราหฺมณิญฺจ อาณาเปตฺวา โจรพฺราหฺมณสฺส หตฺถโต กหาปเณ พฺราหฺมณสฺส ทาเปตฺวา อิตรสฺส ราชาณํ กาเรตฺวา นครา นีหราเปตฺวา พฺราหฺมณิ- ยาปิ ราชาณํ กาเรตฺวา พฺราหฺมณสฺส มหนฺตํ ยสํ ทตฺวา อตฺตโนเยว สนฺติเก วสาเปสิ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ สจฺจปริโยสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ สจฺฉิกรึสุ ฯ ตทา พฺราหฺมโณ อานนฺโท อโหสิ รุกฺขเทวตา สารีปุตฺโต ปริสา พุทฺธปริสา เสนกปณฺฑิโต ปน อหเมวาติ ฯ เสนกชาตกํ สตฺตมํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๑๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=39&page=162&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=39&A=3225&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=39&A=3225&modeTY=2&pagebreak=1#p162
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]