อรรถกถาเล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๔๘๐.

ปญฺาปโยคมนฺทตาย วา อุปสมสุขานํ วิคเมน วา อสฺสาทวิรหิตํ คตํ. อฏฺสํเวควตฺถุปจฺจเวกฺขเณน วา รตนตฺตยคุณานุสฺสรเณน วา ตสฺมึ ขเณ จิตฺตํ สมฺปหํเสยฺย. สมฺปหฏฺ ยทา จิตฺตนฺติ ยสฺมึ กาเล วุตฺตนเยเนว สมฺปหํสิตํ จิตฺตํ โหติ. อลีนํ ภวติ นุทฺธตนฺติ วีริยสมาธีหิ สญฺโชิตตฺตา ลีนุทฺธจฺจวิรหิตญฺจ โหติ. สมถนิมิตฺตสฺสาติ สมโถ จ นิมิตฺตญฺจ สมถนิมิตฺตํ, ตสฺส สมถนิมิตฺตสฺส. โส กาโลติ โย โส ลีนุทฺธจฺจวิรหิตกาโล วุตฺโต, โส กาโล. อชฺฌตฺตํ รมเย มโนติ ฌานสมฺปยุตฺตํ จิตฺตํ กสิณาทิโคจรชฺฌตฺเต โตเสยฺย อภิรมาเปยฺย. เอเตน เมวุปาเยนาติ เอเตน วุตฺตอุปาเยน เอว. มกาโร ปทสนฺธิวเสน วุตฺโต. อชฺฌุเปกฺเขยฺย ตาวเทติ ยทา อุปจารปฺปนาหิ ตํ จิตฺตํ สมาหิตํ, ตทา "สมาหิตํ จิตฺตนฺ"ติ ชานิตฺวา ปคฺคหนิคฺคหสมฺปหํสเนสุ พฺยาปารํ อกตฺวา ตสฺมึ ขเณ อชฺฌุเปกฺขนเมว กเรยฺย. อิทานิ "กิมฺหิ กาลมฺหิ ปคฺคาโห"ติ ปุฏฺคาถํ นิคเมนฺโต "เอวํ กาลวิทู ธีโร"ติอาทิมาห. กาเลน กาลํ จิตฺตสฺส, นิมิตฺตมุปลกฺขเยติ กาลานุกาลํ สมาธิสมฺปยุตฺตจิตฺตสฺส อารมฺมณํ สลฺลกฺเขยฺย, อุปปริกฺเขยฺยาติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว. เอวํ อรหตฺตนิกูเฏน เทสนํ นิฏฺาเปสีติ. สทฺธมฺมปชฺโชติกาย มหานิทฺเทสฏฺกถาย สาริปุตฺตสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺิตา. โสฬสมํ. อฏฺกวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา. มหานิทฺเทสวณฺณนา สมตฺตา.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๔๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=45&page=480&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=45&A=11028&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=45&A=11028&pagebreak=1#p480