ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)

หน้าที่ ๓๖๔.

เอส ปาทกชฺฌานารมฺมเณน ผุฏฺโกาสพฺภนฺตรคเต สทฺเท ปุน ปาทกชฺฌานํ
อสมาปชฺชิตฺวาปิ อภิญฺาเณน สุณาติเยว. เอวํ สุณนฺโต จ สเจปิ ยาว
พฺรหฺมโลกา สงฺขเภริปณวาทิสทฺเทหิ เอกโกลาหลํ โหติ, ปาฏิเยกฺกํ ววตฺถาเปตุ-
กามตาย สติ "อยํ สงฺขสทฺโท, อยํ เภริสทฺโท"ติ ววตฺถาเปตุํ สกฺโกติเยว.
อภิญฺาเณน สุเต สาตฺถเก สทฺเท ปจฺฉา กามาวจรจิตฺเตน อตฺถํ ชานาติ.
ทิพฺพโสตํ ปกติโสตวโตเยว อุปฺปชฺชติ, โน พธิรสฺส ปจฺฉา ปกติโสเต วินฏฺเปิ
ทิพฺพโสตํ น วินสฺสตีติ วทนฺติ.
     โส ทิพฺพาย โสตธาตุยาติ เอตฺถ ทิพฺพสทิสตฺตา ทิพฺพา. เทวานํ หิ
สุจริตกมฺมาภินิพฺพตฺตา ปิตฺตเสมฺหรุธิราทีหิ อปลิพุทฺธา อุปกฺกิเลสวิมุตฺตาย
ทูเรปิ อารมฺมณํ สมฺปฏิจฺฉนฺนสมตฺถา ทิพฺพา ปสาทโสตธาตุ โหติ. อยญฺจาปิ อิมสฺส
ภิกฺขุโน วีริยภาวนาพลนิพฺพตฺตา าณโสตธาตุ ตาทิสาเยวาติ ทิพฺพสทิสตฺตา
ทิพฺพา. อปิจ ทิพฺพวิหารวเสน ปฏิลทฺธตฺตา, อตฺตนาว ทิพฺพวิหารสนฺนิสฺสิตตฺตาปิ
ทิพฺพา, สวนฏฺเน นิชฺชีวฏฺเน จ โสตธาตุ, โสตธาตุกิจฺจกรเณน จ โสตธาตุ
วิยาติปิ โสตธาตุ. ตาย ทิพฺพาย โสตธาตุยา. วิสุทฺธายาติ ปริสุทฺธาย
นิรุปกฺกิเลสาย. อติกฺกนฺตมานุสิกายาติ มนุสฺสูปจารํ อติกฺกมิตฺวา สทฺทสวเนน
มานุสิกํ มํสโสตธาตุํ อติกฺกนฺตาย วีติวตฺติตฺวา ิตาย. อุโภ สทฺเท สุณาตีติ เทฺว
สทฺเท สุณาติ. กตเม เทฺว? ทิพฺเพ จ มานุเส จ, เทวานญฺจ มนุสฺสานญฺจ
สทฺเทติ วุตฺตํ โหติ. เอเตน ปเทสปริยาทานํ เวทิตพฺพํ. เย ทูเร สนฺติเก จาติ
เย สทฺทา ทูเร ปรจกฺกวาเฬปิ, เย จ สนฺติเก อนฺตมโส สเทหสนฺนิสฺสิตปาณกสทฺทาปิ,
เต สุณาตีติ วุตฺตํ โหติ. เอเตน นิปฺปเทสปริยาทานํ เวทิตพฺพนฺติ.
                 โสตธาตุวิสุทฺธิาณนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         --------------



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๓๖๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=364&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=8129&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=8129&pagebreak=1#p364


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]