อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๑๐.

ควสหสฺสเชฏฺฐโก นิสโภ, ควสตสหสฺสเชฏฺฐโก วิสโภ, ควโกฏิสตสหสฺสเชฏฺฐโก อาสโภติ จ ยสฺส กตฺถจิ ถุตึ กโรนฺตา พฺราหฺมณปณฺฑิตา พหุสฺสุตา อตฺตโน อตฺตโน ปญฺญาวเสน ถุตึ กโรนฺติ, พุทฺธานํ ปน สพฺพากาเรน ถุตึ กาตุํ สมตฺโถ เอโกปิ นตฺถิ. อปฺปเมยฺโย หิ พุทฺโธ. วุตฺตํ เหตํ:- "พุทฺโธปิ พุทฺธสฺส ภเณยฺย วณฺณํ กปฺปมฺปิ เจ อญฺญมภาสมาโน ขีเยถ กปฺโป จิรทีฆมนฺตเร วณฺโณ น ขีเยถ ตถาคตสฺสา"ติ ^๑- อาทิกํ อยมฺปิ พฺราหฺมโณ มุขารูฬฺหวเสน เอกนฺตปสีทนวเสน ^๒- "อาสภนฺ"ติ วตฺตพฺเพ "อุสภนฺ"ติอาทิมาห. วริตพฺโพ ปตฺเถตพฺโพติ วโร. อเนเกสุ กปฺปสต- สหสฺเสสุ กตวีริยตฺตา วีโร. มหนฺตํ สีลกฺขนฺธาทิกํ เอสติ คเวสตีติ มเหสี, ตํ มเหสึ พุทฺธํ. วิเสเสน กิเลสขนฺธมาราทโย มาเร ชิตวาติ วิชิตาวี, ตํ วิชิตาวินํ สมฺพุทฺธํ. สุวณฺณสฺส วณฺโณ อิว วณฺโณ ยสฺส สมฺพุทฺธสฺส โส สุวณฺณวณฺโณ, ตํ สุวณฺณวณฺณํ สมฺพุทฺธํ ทิสฺวา โก นาม สตฺโต นปฺปสีทตีติ. ปรปฺปสาทกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------------- ๖๗. ๕. ภิสทายกตฺเถราปทานวณฺณนา เวสฺสภู นาม นาเมนาติอาทิกํ อายสฺมโต ภิสทายกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ @เชิงอรรถ: ^๑ สุ.วิ. ๑/๒๕๙, สุ.วิ. ๓/๖๓, ป.สู. ๒/๓๐๔, อุทาน.อ. ๓๖๐. @^๒ สี. เอตมฺปิ สิทฺธิวเสน, อิ. เอกปฺปสิทฺธิวเสน.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=110&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2400&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2400&modeTY=2&pagebreak=1#p110