อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๒๒๗.

     [๓๑] เต กิสลยาติ เต อโสกปลฺลวา. ฉฏฺฐํ.
     สตฺตมฏฺฐมนวมานิ อุตฺตานตฺถาเนว. ทสเมปิ อปุพฺพํ นตฺถีติ.
                       วีสติมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                    ๒๑-๓. กณิการปุปฺผิยวคฺคาทิวณฺณนา
     อิโต ปรํ สพฺพตฺถ อนุตฺตานปทวณฺณนํ กริสฺสาม. เอกวีสติเม พาวีสติเม
เตวีสติเม จ วคฺเค สพฺเพสํ เถรานํ สยํกเตน ปุญฺเญน ลทฺธนามานิ,
กตปุญฺญานญฺจ นานตฺตํ เตสํ พฺยากรณทายกานํ พุทฺธานํ นามานิ วสิตนครานิ
จ เหฏฺฐา วุตฺตนยตฺตา สพฺพานิปิ อุตฺตานาเนวาติ. ๑- อปทานคาถานมตฺโถ จ
นยานุโยเคน สุวิญฺเญยฺโยเยวาติ.
                      ๒๔. อุทกาสนวคฺควณฺณนา ๒-
     จตุวีสติเม วคฺเค ปฐมทุติยาปทานานิ อุตฺตานาเนว.
                  ๒๓๕. ๓. สาลปุปฺผิยตฺเถราปทานวณฺณนา
     [๙] ตติยาปทาเน อรุณวติยา นคเรติ อา สมนฺตโต อาโลกํ กโรนฺโต
อุณติ อุคฺคจฺฉตีติ อรุโณ, โส ตสฺมึ วิชฺชตีติ อรุณวตี, ตสฺมึ นคเร อาโลกํ
กโรนฺโต สูริโย อุคฺคจฺฉตีติ อตฺโถ. เสสนคเรสุปิ สูริยุคฺคมเน วิชฺชมาเนปิ
วิเสสวจนํ สพฺพจตุปฺปทานํ มหิยํ สยเนปิ สติ มหิยํ สยตีติ มหึโสติ วจนํ
วิย รูฬฺหิวเสน วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ. อถ วา ปาการปาสาทหมฺมิยาทีสุ สุวณฺณ-
รชตมณิมุตฺตาทิสตฺตรตนปภาหิ อรุณุคฺคมนํ วิย ปภาวตี อรุณวตี นาม, ตสฺมึ
อรุณวติยา นคเร, ปูปิโก ปูปวิกฺกเยน ชีวิกํ กปฺเปนฺโต อโหสินฺติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อุตฺตานาเนว.              ๒ ปาฬิ. อุทกาสนทายกวคฺค


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๒๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=227&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4874&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4874&modeTY=2&pagebreak=1#p227