อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๔๘.

     [๑๓๔] โส อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต อุทานวเสน
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต นคเร จนฺทวติยาติอาทิมาห. ภตโก อาสหํ ตทาติ
ตทา มม ปุญฺญกรณกาเล อหํ ภตโก ภติยา กมฺมการโก อาสึ อโหสึ.
ปรกมฺมายเน ยุตฺโตติ ภติยา ปเรสํ กมฺมกรเณ อายุตฺโต โยชิโต โอกาสาภาเวน
สํสารโต มุจฺจนตฺถาย อหํ ปพฺพชฺชํ น ลภามิ.
     [๑๓๕] มหนฺธการปิหิตาติ มหนฺเตหิ กิเลสนฺธกาเรหิ ปิหิตา สํวุตา
ถกิตา. ติวิธคฺคีหิ ฑยฺหเรติ นรกคฺคิเปตคฺคิสํสารคฺคิสงฺขาเตหิ ตีหิ อคฺคีหิ
ฑยฺหนฺติ. อหํ ปน เกน อุปาเยน เกน การเณน วิสํยุตฺโต ภเวยฺยนฺติ อตฺโถ.
     [๑๓๖] เทยฺยธมฺโม อนฺนปานาทิทาตพฺพยุตฺตกํ วตฺถุ มยฺหํ นตฺถิ,
ตสฺสาภาเวน อหํ วราโก ทุกฺขิโต ภตโก ภติยา ชีวนโก ยนฺนูนาหํ
ปญฺจสีลํ รกฺเขยฺยํ ปริปูรยนฺติ ปญฺจสีลํ สมาทิยิตฺวา ปริปูเรนฺโต ยนฺนูน
รกฺเขยฺยํ สาธุกํ ภทฺทกํ สุนฺทรํ กตฺวา ปริปาเลยฺยนฺติ อตฺโถ.
     [๑๔๘] สฺวาหํ ยสมนุภวินฺติ ๑- โส อหํ เทวมนุสฺเสสุ มหนฺตํ ยสํ
อนุภวึ เตสํ สีลานํ วาหสา อานุภาเวนาติ อตฺโถ. กปฺปโกฏิมฺปิ เตสํ สีลานํ
ผลํ กิตฺเตนฺโต เอกโกฏฺฐาสเมว กิตฺตเย ปากฏํ กเรยฺยนฺติ อตฺโถ. เสสํ
สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                ปญฺจสีลสมาทานิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                  ๒๗. ๕. อนฺนสํสาวกตฺเถราปทานวณฺณนา
     สุวณฺณวณฺณํ สมฺพุทฺธนฺติอาทิกํ อายสฺมโต อนฺนสํสาวกตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
@เชิงอรรถ: ๑ ปาฬิ. โสหํ ยสํ อนุภวึ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๔๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=48&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=1047&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=1047&modeTY=2&pagebreak=1#p48