อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๗๕.

โรเปตฺวา ตเทว วนมูลผลญฺจ ขาทนฺโต วิหาสิ. โส พหูนิ ลสุณานิ
กาเชนาทาย มนุสฺสปถํ อาหริตฺวา ปสนฺโน ทานํ ทตฺวา พุทฺธปฺปมุขสฺส
ภิกฺขุสํฆสฺส เภสชฺชตฺถาย ทตฺวา คจฺฉติ. เอวํ โส ยาวชีวํ ปุญฺญานิ กตฺวา
เตเนว ปุญฺญพเลน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อุภยสมฺปตฺตึ อนุภวิตฺวา กเมน
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท อุปฺปนฺโน ปฏิลทฺธสทฺโธ ปพฺพชิตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา
นจิรสฺเสว อรหตฺตํ ปตฺโต ปุพฺพกมฺมวเสน ลสุณทายกตฺเถโรติ ปากโฏ.
     [๘๙] อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ
ปกาเสนฺโต หิมวนฺตสฺสาวิทูเรติอาทิมาห. ตตฺถ หิมาลยปพฺพตสฺส ปริโยสาเน
มนุสฺสานํ สญฺจรณฏฺฐาเน ยทา วิปสฺสี ภควา อุทปาทิ, ตทา อหํ ตาปโส
อโหสินฺติ สมฺพนฺโธ. ลสุณํ อุปชีวามีติ รตฺตลสุณํ โรเปตฺวา ตเทว โคจรํ
กตฺวา ชีวิกํ กปฺเปมีติ อตฺโถ. เตน วุตฺตํ "ลสุณํ มยฺหโภชนนฺ"ติ.
     [๙๐] ขาริโย ปูรยิตฺวานาติ ตาปสภาชนานิ ลสุเณน ปูรยิตฺวา
กาเชนาทาย สํฆารามํ สํฆสฺส วสนฏฺฐานํ เหมนฺตาทีสุ ตีสุ กาเลสุ สํฆสฺส
จตูหิ อิริยาปเถหิ วสนวิหารํ อคจฺฉึ อคมาสินฺติ อตฺโถ. หฏฺโฐ หฏฺเฐน
จิตฺเตนาติ อหํ สนฺตุฏฺโฐ โสมนสฺสยุตฺตจิตฺเตน สํฆสฺส ลสุณํ อทาสินฺติ อตฺโถ.
     [๙๑] วิปสฺสิสฺส ฯเปฯ นิรตสฺสหนฺติ นรานํ อคฺคสฺส เสฏฺฐสฺส
อสฺส วิปสฺสิสฺส ภควโต สาสเน นิรโต นิสฺเสเสน รโต อหนฺติ สมฺพนฺโธ.
สํฆสฺส ฯเปฯ โมทหนฺติ อหํ สํฆสฺส ลสุณทานํ ทตฺวา สคฺคมฺหิ สุฏฺฐุ
อคฺคสฺมึ เทวโลเก อายุกปฺปํ ทิพฺพสมฺปตฺตึ อนุภวมาโน โมทึ, สนฺตุฏฺโฐ
ภวามีติ อตฺโถ. เสสํ สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                  ลสุณทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๗๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=75&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=1655&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=1655&modeTY=2&pagebreak=1#p75