อรรถกถาเล่มที่ ๕๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
จริยา.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๙๓.

ภิชฺชิ. มหาสตฺโต ปน ตสฺมึ นิปติตฺวา อวีจิมฺหิ นิพฺพตฺเต รถธุเร ยถาฐิโตว
สปริชโน มหตา เทวานุภาเวน คมนมคฺเคเนว คนฺตฺวา อตฺตโน ภวนํ ปาวิสิ.
เตนาห ภควา:-
                  "ขนฺตีพโล ยุทฺธพลํ วิเชตฺวา
                  หนฺตฺวา อธมฺมํ นิหนิตฺวา ภูมฺยา
                  ปายาสิ วิตฺโต อภิรุยฺห สนฺทนํ
                  มคฺเคเนว อติพโล สจฺจนิกฺกโม"ติ. ๑-
      ตทา อธมฺโม เทวทตฺโต อโหสิ, ตสฺส ปริสา เทวทตฺตปริสา, ธมฺโม
โลกนาโถ, ตสฺส ปริสา พุทฺธปริสา.
      อิธาปิ เหฏฺฐา วุตฺตนเยเนว เสสปารมิโย ยถารหํ นิทฺธาเรตพฺพา. ตถา อิธาปิ
ทิพฺเพหิ อายุวณฺณยสสุขอาธิปเตยฺเยหิ ทิพฺเพเหว อุฬาเรหิ กามคุเณหิ สมปฺปิตสฺส
สมงฺคีภูตสฺส อเนกสหสฺสสงฺขาหิ อจฺฉราหิ สพฺพกาลํ ปริจาริยมานสฺส มหติ
ปมาทฏฺฐาเน ฐิตสฺส สโต อีสกมฺปิ ปมาทํ อนาปชฺชิตฺวา "โลกตฺถจริยํ มตฺถกํ
ปาเปสฺสามี"ติ มาเส มาเส ปุณฺณมิยํ ธมฺมํ ทีเปนฺโต สปริชโน มนุสฺสปเถ วิจริตฺวา
มหากรุณาย สพฺพสตฺเต อธมฺมโต วิเวเจตฺวา ธมฺเม นิโยชนํ, อธมฺเมน สมาคโตปิ
เตน กตํ อนาจารํ อคเณตฺวา ตตฺถ จิตฺตํ อโกเปตฺวา ขนฺติเมตฺตานุทฺทยเมว
ปจฺจุปฏฺฐเปตฺวา อขณฺฑํ สุวิสุทฺธญฺจ กตฺวา อตฺตโน สีลสฺส รกฺขนนฺติ เอวมาทโย
มหาสตฺตสฺส คุณานุภาวา วิภาเวตพฺพาติ.
                    ธมฺมเทวปุตฺตจริยาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ: ๑ ขุ.ชา. ๒๗/๓๔/๒๔๒


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๒ หน้าที่ ๑๙๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=52&page=193&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=52&A=4272&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=52&A=4272&modeTY=2&pagebreak=1#p193