อรรถกถาเล่มที่ ๕๔ หน้าที่ ๕๕๒.

อนตฺตาติ อิตเร จ จตฺตาโร ขนฺเธ อตฺตาติ คเหตฺวา สญฺญาย เตสํ ชานนโต เอวํ โหติ. สพฺพาปิ สสฺสตุจฺเฉททิฏฺฐิโยว. วโท เวเทยฺโยติอาทโย ปน สสฺสตทิฏฺฐิยาเอว อภินิเวสาการา. ตตฺถ วทตีติ วโท, วจีกมฺมสฺส การโกติ วุตฺตํ โหติ. เวทยตีติ เวเทยฺโย, ชานาติ อนุภวติ จาติ วุตฺตํ โหติ. อิทานิ ยํ โส เวเทติ, ตํ ทสฺเสตุํ ตตฺร ตตฺร ทีฆรตฺตํ กลฺยาณปาปกานนฺติอาทิ วุตฺตํ. ตตฺถ ตตฺร ตตฺราติ เตสุ เตสุ โยนิคติฏฺฐิตินิวาสนิกาเยสุ อารมฺมเณสุ วา. ทีฆรตฺตนฺติ จิรรตฺตํ. ปจฺจนุโภตีติ ปฏิสํเวทยติ. น โส ชาโต นาโหสีติ โส อตฺตา อชาติธมฺมโต น ชาโต นาม, สทา วิชฺชมาโนเยวาติ อตฺโถ. เตเนว อตีเต นาโหสิ, อนาคเตปิ น ภวิสฺสติ. โย หิ ชาโต, โส อโหสิ. โย จ ชายิสฺสติ, โส ภวิสฺสตีติ. อถวา "น โส ชาโต นาโหสี"ติ โส สทา วิชฺชมานตฺตา อตีเตปิ น ชาตุ นาโหสิ, อนาคเตปิ น ชาตุ น ภวิสฺสติ. นิจฺโจติ อุปฺปาทวยรหิโต. ธุโวติ ถิโร สารภูโต. สสฺสโตติ สพฺพกาลิโก. อวิปริณามธมฺโมติ อตฺตโน ปกติภาวํ อวิชหนธมฺโม กกณฺฏโก วิย นานปฺปการตฺตํ นาปชฺชติ. เอวมยํ สพฺพาสวทิฏฺฐิ ^๑- นาม กถิตา. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ. ฉกฺกนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------- ๗. สตฺตกนิทฺเทสวณฺณนา [๙๔๙] สตฺตกนิทฺเทเส ถามคตฏฺเฐน อปฺปหีนฏฺเฐน จ อนุเสนฺตีติ อนุสยา. วฏฺฏสฺมึ สตฺเต สํโยเชนฺติ ฆเฏนฺตีติ สญฺโญชนานิ. สมุทาจารวเสน ปริยุฏฺฐหนฺตีติ ปริยุฏฺฐานานิ. กามราโคว ปริยุฏฺฐานํ กามราคปริยุฏฺฐานํ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. @เชิงอรรถ: ^๑ ม.มู. ๑๒/๑๙/๑๒

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๔ หน้าที่ ๕๕๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=54&page=552&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=54&A=12963&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=54&A=12963&modeTY=2&pagebreak=1#p552