อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๓๖.

[๗-๑๐] อิทานิ ตสฺเสว ปฏิญฺาย ^๑- ธมฺเมน สเมน อตฺตโน วาเท ชยํ ทสฺเสตุํ อนุโลมนเย ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, อตฺตโน ลทฺธึ นิสฺสาย ปฏิญฺา ปรวาทิสฺส. ลทฺธิยา โอกาสํ อทตฺวา ปรมตฺถวเสน ปุน อนุโยโค สกวาทิสฺส, ปรมตฺถวเสน ปุคฺคลสฺส อภาวโต ปฏิกฺเขโป ปรวาทิสฺส. ตโต ปรํ ธมฺเมน สเมน อตฺตโน ชยทสฺสนตฺถํ อาชานาหิ ปฏิกมฺมนฺติอาทิ สพฺพํ สกวาทีวจนเมว โหติ. ตตฺถ สพฺเพสํ ปฏิกมฺมนิคฺคโหปนยนนิคฺคมจตุกฺกานํ เหฏฺา วุตฺตนเยเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ. เอวมิทํ ปุคฺคโล นุปลพฺภตีติอาทิกสฺส ปจฺจนีกปญฺจกสฺส อุปลพฺภตีติ- อาทีนํ ปฏิกมฺมนิคฺคโหปนยนนิคฺคมจตุกฺกานญฺจ วเสน ปจฺจนีกานุโลมปญฺจกํ นาม นิทฺทิฏฺ โหติ. เอวเมตานิ ปมสจฺฉิกฏฺเ เทฺว ปญฺจกานิ นิทฺทิฏฺานิ. ตตฺถ ปุริมปญฺจเก ปรวาทิสฺส สกวาทินา กโต นิคฺคโห สุนิคฺคโห, สกวาทิสฺส ปน ปรวาทินา ฉลวาทํ นิสฺสาย ปฏิกมฺมํ กตฺวา อตฺตนา สาธิโต ชโย ทุชฺชโย. ทุติยปญฺจเก สกวาทิสฺส ปรวาทินา กโต นิคฺคโห ทุนฺนิคฺคโห, ปรวาทิสฺส ปน สกวาทินา ธมฺมวาทํ นิสฺสาย ปฏิกมฺมํ ตตฺเถตํ วุจฺจติ:- "นิคฺคโห ปรวาทิสฺส สุทฺโธ ปมปญฺจเก อสุทฺโธ ปน ตสฺเสว ปฏิกมฺมชโย ตหึ. นิคฺคโห สกวาทิสฺส อสุทฺโธ ทุติยปญฺจเก วิสุทฺโธ ปน ตสฺเสว ปฏิกมฺมชโย ตหึ. ตสฺมา ทฺวีสุปิ าเนสุ ชโยว สกวาทิโน ธมฺเมน หิ ชโย นาม อธมฺเมน กุโต ชโย. สจฺฉิกฏฺเ ยถา เจตฺถ ปญฺจกทฺวยมณฺฑิเต ธมฺมาธมฺมวเสเนว วุตฺโต ชยปราชโย. อิโต ปเรสุ สพฺเพสุ สจฺฉิกฏฺเสุ ปณฺฑิโต เอวเมว วิภาเวยฺย อุโภ ชยปราชเย"ติ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. "ตสฺเสว ปฏิญฺายา"ติ ปาโ น ทิสฺสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=136&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=3033&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=3033&pagebreak=1#p136