บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๕๖๒.
นาม กมฺมสมุฏฺานานํ รูปานํ อพฺภนฺตเร คตา โอชา. อุปาทินฺนุปาทานิยสฺส กายสฺสาติ ตสฺเสว กมฺมสมุฏฺานรูปกายสฺส อาหารปจฺจเยน ปจฺจโย. รูปชีวิตินฺทฺริยํ วิย กฏตฺตารูปานํ อนุปาลนอุปตฺถมฺภนวเสน ปจฺจโย, น ชนกวเสน. ยมฺปน มณฺฑูกาทโย คิลิตฺวา ิตานํ อหิอาทีนํ กายสฺส ชีวมานมณฺฑูกาทิสรีเร โอชา อาหารปจฺจเยน ปจฺจโยติ วทนฺติ, ตํ น คเหตพฺพํ. น หิ ชีวมานกสรีเร โอชา อญฺสฺส สรีรสฺส อาหารปจฺจยตํ สาเธติ. อนุปาทินฺนุปาทานิยสฺส กายสฺสาติ เอตฺถ ปน ชนกวเสนาปิ ลพฺภติ. อุปาทินฺนุปาทานิยสฺส จ อนุปาทินฺนุปาทานิยสฺส จาติ เอตฺถ เอกสฺส อุปตฺถมฺภกวเสน, เอกสฺส ชนกวเสน, อุภินฺนมฺปิ วา อุปตฺถมฺภกวเสเนว วุตฺโต. เทฺว ปน อาหารา เอกโต ปจฺจยา โหนฺตา อุปตฺถมฺภกาว โหนฺติ, น ชนกา. เสสเมตฺถ ปาลิเมว สาธุกํ โอโลเกตฺวา เวทิตพฺพํ. อุปาทินฺนตฺติกวณฺณนา นิฏฺิตา. ----------- ๕-๒๒. สงฺกิลิฏฺตฺติกาทิวณฺณนา สงฺกิลิฏฺสงฺกิเลสตฺติเก สพฺพํ กุสลตฺติเก วุตฺตนยานุสาเรเนว เวทิตพฺพํ. [๗๙] วิตกฺกตฺติเก ยถากมฺมูปคาณสฺส ปริกมฺมนฺติ ทิพฺพจกฺขุปริกมฺมเมว ตสฺส อุปฺปาทนตฺถาย ปริกมฺมํ. อุปฺปนฺนสฺส ปน วฬญฺชนกาเล ปริกมฺมํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. เสสเมตฺถ ยถาปาลิเมว นิยฺยาติ. [๒๗] ปีติตฺติเก สุขสหคตํ ภวงฺคํ อุเปกฺขาสหคตสฺส ภวงฺคสฺส อนนฺตร- ปจฺจเยนาติ ตทารมฺมณภวงฺคมูลภวงฺคานํ วเสน วุตฺตํ. เสสเมตฺถ สพฺพํ ปาลิวเสเนว เวทิตพฺพํ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๕๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=562&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=12698&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=12698&pagebreak=1#p562
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๖๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]