อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๓)
หน้าที่ ๒๖๑.

อุปฺปพฺพาเชนฺโต ตมฺหา านา จาเวตุํ สกฺโกติ. อพฺรหฺมจริยวนฺตํปิ สมฺปนฺนกามคุณํ
อมจฺจํ พนฺธนาคารํ ปเวเสตฺวา อิตฺถีนํ มุขํปิ ปสฺสิตุํ อเทนฺโต ตมฺหา านา
จาเวติ นาม. รฏฺโต ปน ยํ อิจฺฉติ, ตํ ปพฺพาเชติ นาม.
      ทสฺสนายปิ นปฺปโหนฺตีติ กามาวจเร ตาว อพฺยาปชฺเฌ เทเว สพฺยาปชฺฌา
เทวา จกฺขุวิญฺาณทสฺสนายปิ นปฺปโหนฺติ. กสฺมา? อรหโต ตตฺถ านาภาวโต.
รูปาวจเร ปน เอกวิมานสฺมึเยว ๑- ติฏฺนฺติ จ นิสีทนฺติ จาติ
จกฺขุวิญฺาณทสฺสนาย ปโหนฺติ, เอเตหิ ทิฏฺ ปน สลฺลกฺขิตํ ปฏิวิทฺธํ สลกฺขณํ ๒-
ทฏฺุํ สลฺลกฺขิตุํ ปฏิวิชฺฌิตุํ น สกฺโกนฺตีติ าณจกฺขุนา ๓- ทสฺสนาย นปฺปโหนฺติ,
อุปริเทเว จ จกฺขุวิญฺาณทสฺสเนนาปีติ.
      [๓๘๒] โก นาโม อยํ ภนฺเตติ ราชา เถรํ ชานนฺโตปิ อชานนฺโต วิย
ปุจฺฉติ. กสฺมา? ปสํสิตุกามตาย. อานนฺทรูโปติ อานนฺทสภาโว. พฺรหฺมปุจฺฉาปิ
วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพา. อถโข อญฺตโร ปุริโสติ สา กิร กถา วิฑูฑเภเนว
กถิตา, เต "ตยา กถิตา, ตยา กถิตา"ติ กุปิตา อญฺมญฺ อิมสฺมึเยว าเน
อตฺตโน อตฺตโน พลกายํ อุฏฺาเปตฺวา กลหํปิ กเรยฺยุนฺติ นิวารณตฺถํ โส
ราชปุริโส เอตทโวจ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวติ. อยํ ปน เทสนา
เนยฺยปุคฺคลสฺส วเสน นิฏฺิตาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย
                     กณฺณกตฺถลสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                       จตุตฺถวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.
                          ------------
@เชิงอรรถ: ๑ สี. เอกวิมานสฺมึ เย      ๒ ฉ.ม. ลกฺขณํ          ๓ ม. วิญฺาณจกฺขุนา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๖๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=261&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=6572&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=6572&pagebreak=1#p261