พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙  พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๖
ยมกปกรณ์ ภาค ๒

             [๑๔๔๔] ผู้ใดเคยเจริญแล้วซึ่งอัญญินทรีย์ ผู้นั้นจักทำให้แจ้ง
ซึ่งอัญญาตาวินทรีย์หรือ
             หามิได้
             หรือว่า ผู้ใดจักทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์ ผู้นั้นเคยเจริญ
แล้วซึ่งอัญญาตาวินทรีย์
             หามิได้

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ บรรทัดที่ ๑๕๒๓๐-๑๕๒๓๕ หน้าที่ ๖๒๒.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=39&A=15230&Z=15235&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=39&item=1444&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=39&item=1444&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=39&item=1444&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=39&item=1444&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=39&i=1444
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙
http://84000.org/tipitaka/read/?index_39