พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙  พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๖
ยมกปกรณ์ ภาค ๒

             [๗๕] จิตใดของบุคคลใดเกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นเคยเกิดขึ้น
แล้วหรือ
             หามิได้
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดเคยเกิดขึ้นแล้ว จิตนั้นของบุคคลนั้น
เกิดขึ้น
             หามิได้
             จิตใดของบุคคลใดไม่เกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นไม่เคยเกิดขึ้น
แล้วหรือ
             จิตเป็นอดีตไม่เกิดขึ้น แต่จิตนั้นของบุคคลนั้น ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วก็หาไม่
ในภังคขณะ จิตเป็นอนาคตเท่านั้น ไม่เกิดขึ้นด้วยนั่นเทียว ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วด้วย
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว จิตนั้นของบุคคล
นั้น ไม่เกิดขึ้น
             ในอุปปาทขณะ จิตไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว แต่จิตนั้นของบุคคลนั้น ไม่เกิดขึ้น
ก็หาไม่ ในภังคขณะ จิตเป็นอนาคตเท่านั้น ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วด้วยนั่นเทียว
ไม่เกิดขึ้นด้วย
             จิตใดของบุคคลใดเกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นจักเกิดขึ้นหรือ
             หามิได้
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดจักเกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นเกิดขึ้น
             หามิได้
             จิตใดของบุคคลใดไม่เกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นจักไม่เกิดขึ้นหรือ
             จิตเป็นอนาคตไม่เกิดขึ้น แต่จิตนั้นของบุคคลนั้นจักไม่เกิดขึ้นก็หาไม่
ในภังคขณะ จิตเป็นอดีตเท่านั้นไม่เกิดขึ้นด้วยนั่นเทียว จักไม่เกิดขึ้นด้วย
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดจักไม่เกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้น
ไม่เกิดขึ้น
             ในอุปปาทขณะ จิตจักไม่เกิดขึ้น แต่จิตนั้นของบุคคลนั้นไม่เกิดขึ้น
ก็หาไม่ ในภังคขณะ จิตเป็นอดีตเท่านั้น จักไม่เกิดขึ้นด้วยนั่นเทียว ไม่เกิด
ขึ้นด้วย
             จิตใดของบุคคลใดเคยเกิดขึ้นแล้ว จิตนั้นของบุคคลนั้นจักเกิด
ขึ้นหรือ
             หามิได้
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดจักเกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้นเคย
เกิดขึ้นแล้ว
             หามิได้
             จิตใดของบุคคลใดไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว จิตนั้นของบุคคลนั้น จักไม่
เกิดขึ้นหรือ
             จิตเป็นอนาคตไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว แต่จิตนั้นของบุคคลนั้นจักไม่เกิดขึ้น
ก็หาไม่ จิตเป็นปัจจุบัน ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วด้วยนั่นเทียว จักไม่เกิดขึ้นด้วย
             หรือว่า จิตใดของบุคคลใดจักไม่เกิดขึ้น จิตนั้นของบุคคลนั้น
ไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว
             จิตเป็นอดีต จักไม่เกิดขึ้น แต่จิตนั้นของบุคคลนั้น ไม่เคยเกิดขึ้นแล้ว
ก็หาไม่ จิตเป็นปัจจุบัน จักไม่เกิดขึ้นด้วยนั่นเทียว ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วด้วย

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ บรรทัดที่ ๘๖๑-๙๐๑ หน้าที่ ๓๖-๓๗.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=39&A=861&Z=901&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=39&item=75&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=39&item=75&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=39&item=75&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=39&item=75&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=39&i=75
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙
https://84000.org/tipitaka/read/?index_39
https://84000.org/tipitaka/english/?index_39