ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
     [๕๖๒]   อิทมโวจ   พฺรหฺมา   สหมฺปติ   อิทํ   วตฺวา   อถาปรํ
เอตทโวจ
         เย จ อตีตา สมฺพุทฺธา            เย จ พุทฺธา อนาคตา
         โย เจตรหิ สมฺพุทฺโธ            พหุนฺนํ ๑- โสกนาสโน
         สพฺเพ สทฺธมฺมครุโน            วิหรึสุ ๒- วิหรนฺติ จ
         อถาปิ วิหริสฺสนฺติ                เอสา พุทฺธาน ธมฺมตา
         ตสฺมา หิ อตฺตกาเมน            มหตฺตมภิกงฺขตา
         สทฺธมฺโม ครุกาตพฺโพ         สรํ พุทฺธาน สาสนนฺติ ฯ
                           ตติยํ พฺรหฺมเทวสุตฺตํ
     [๕๖๓]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน
อญฺญตริสฺสา    พฺราหฺมณิยา    พฺรหฺมเทโว    นาม    ปุตฺโต   ภควโต
สนฺติเก   [๓]-   อนคาริยํ   ปพฺพชิโต   โหติ  ฯ  อถ  โข  อายสฺมา
พฺรหฺมเทโว   เอโก  วูปกฏฺโฐ  อปฺปมตฺโต  อาตาปี  ปหิตตฺโต  วิหรนฺโต
นจิรสฺเสว    ยสฺสตฺถาย   กุลปุตฺตา   สมฺมเทว   อคารสฺมา   อนคาริยํ
ปพฺพชนฺติ    ตทนุตฺตรํ    พฺรหฺมจริยปริโยสานํ    ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ
อภิญฺญา    สจฺฉิกตฺวา    อุปสมฺปชฺช    วิหาสิ    ขีณา    ชาติ   วุสิตํ
พฺรหฺมจริยํ    กตํ    กรณียํ    นาปรํ   อิตฺถตฺตายาติ   อพฺภญฺญาสิ   ฯ
อญฺญตโร จ ปนายสฺมา พฺรหฺมเทโว อรหตํ อโหสิ ฯ
     [๕๖๔]   อถ  โข  อายสฺมา  พฺรหฺมเทโว  ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย   สาวตฺถิยํ   ๔-   ปิณฺฑาย   ปาวิสิ  สาวตฺถิยํ  สปทานํ
ปิณฺฑาย   จรมาโน  เยน  สกมาตุ  นิเวสนํ  เตนุปสงฺกมิ  ฯ  เตน  โข
@เชิงอรรถ:  ม. พหูนํ ฯ  ม. วิหํสุ ฯ  ม. ยุ. อคารสฺมา ฯ  โป. ม. สาวตฺถึ ฯ
ปน   สมเยน   อายสฺมโต   พฺรหฺมเทวสฺส   มาตา  พฺราหฺมณี  พฺรหฺมุโน
อาหุตึ  นิจฺจํ  ปคฺคณฺหาติ  ฯ  อถ  โข  พฺรหฺมุโน  สหมฺปติสฺส  เอตทโหสิ
อยํ   โข  อายสฺมโต  พฺรหฺมเทวสฺส  มาตา  พฺราหฺมณี  พฺรหฺมุโน  อาหุตึ
นิจฺจํ ปคฺคณฺหาติ ยนฺนูนาหํ ตํ อุปสงฺกมิตฺวา สํเวเชยฺยนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๐๕-๒๐๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=562&items=3&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=562&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=562&items=3&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=562&items=3&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=562              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]