ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
     [๖๓๔]   เอวํ   วุตฺเต  อกฺโกสกภารทฺวาโช  พฺราหฺมโณ  ภควนฺตํ
เอตทโวจ   อภิกฺกนฺตํ   โภ   โคตม   อภิกฺกนฺตํ   โภ   โคตม  ฯเปฯ
@เชิงอรรถ: [๑] โป. เอตฺถนฺตเร เอกโต ภุญฺชติ กตสฺส ปฏิการํ กโรตีติ ทิสฺสนฺติ ฯ
เอสาหํ    ภวนฺตํ    โคตมํ    สรณํ   คจฺฉามิ   ธมฺมญฺจ   ภิกฺขุสงฺฆญฺจ
ลเภยฺยาหํ โภโต โคตมสฺส สนฺติเก ปพฺพชฺชํ ลเภยฺยํ อุปสมฺปทนฺติ ฯ
     {๖๓๔.๑}   อลตฺถ  โข  อกฺโกสกภารทฺวาโช  พฺราหฺมโณ  ภควโต
สนฺติเก   ปพฺพชฺชํ  อลตฺถ  อุปสมฺปทํ  ฯ  อจิรูปสมฺปนฺโน  โข  ปนายสฺมา
อกฺโกสกภารทฺวาโช   เอโก   วูปกฏฺโฐ   อปฺปมตฺโต  อาตาปี  ปหิตตฺโต
วิหรนฺโต   น   จิรสฺเสว   ยสฺสตฺถาย   กุลปุตฺตา  สมฺมเทว  อคารสฺมา
อนคาริยํ   ปพฺพชนฺติ   ตทนุตฺตรํ   พฺรหฺมจริยปริโยสานํ   ทิฏฺเฐว  ธมฺเม
สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา   อุปสมฺปชฺช   วิหาสิ   ขีณา   ชาติ   วุสิตํ
พฺรหฺมจริยํ    กตํ    กรณียํ    นาปรํ   อิตฺถตฺตายาติ   อพฺภญฺญาสิ   ฯ
อญฺญตโร จ ปนายสฺมา ภารทฺวาโช อรหตํ อโหสีติ ฯ
                               ตติยํ อสุรินฺทกสุตฺตํ
     [๖๓๕]   เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป ฯ
อสฺโสสิ    โข    อสุรินฺทกภารทฺวาโช    พฺราหฺมโณ   ภารทฺวาชโคตฺโต
กิร     พฺราหฺมโณ     สมณสฺส     โคตมสฺส    สนฺติเก    อคารสฺมา
อนคาริยํ   ปพฺพชิโตติ   กุปิโต   อนตฺตมโน   เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ    อสพฺภาหิ    ผรุสาหิ    วาจาหิ   อกฺโกสติ
ปริภาสติ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต   ภควา   ตุณฺหี   อโหสิ   ฯ  อถ  โข
อสุรินฺทกภารทฺวาโช     พฺราหฺมโณ     ภควนฺตํ    เอตทโวจ    ชิโตสิ
สมณ ชิโตสิ สมณาติ ฯ
     [๖๓๖]   ชยํ เว มญฺญติ พาโล      วาจาย ผรุสํ ภณํ
          ชยญฺเจวสฺส ตํ โหติ             ยา ติติกฺขา วิชานโต
          ตสฺเสว เตน ปาปิโย             โย กุทฺธํ ปฏิกุชฺฌติ
          กุทฺธํ อปฺปฏิกุชฺฌนฺโต         สงฺคามํ เชติ ทุชฺชยํ
          อุภินฺนมตฺถํ จรติ                 อตฺตโน จ ปรสฺส จ
          ปรํ สงฺกุปิตํ ญตฺวา              โย สโต อุปสมฺมติ
          อุภินฺนํ ติกิจฺฉนฺตานํ            อตฺตโน จ ปรสฺส จ
          ชนา มญฺญนฺติ พาโลติ        เย ธมฺมสฺส อโกวิทาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๓๘-๒๔๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=634&items=3&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=634&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=634&items=3&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=634&items=3&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=634              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]