พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค

     [๔๑]   เย  จ  โข  เกจิ  ภิกฺขเว  สมณา  วา  พฺราหฺมณา  วา
อิเม   ธมฺเม   ปชานนฺติ   อิเมสํ   ธมฺมานํ   สมุทยํ  ปชานนฺติ  อิเมสํ
ธมฺมานํ    นิโรธํ    ปชานนฺติ    อิเมสํ    ธมฺมานํ   นิโรธคามินีปฏิปทํ
ปชานนฺติ   ฯ   กตเม   ธมฺเม   ปชานนฺติ   กตเมสํ   ธมฺมานํ  สมุทยํ
ปชานนฺติ    กตเมสํ   ธมฺมานํ   นิโรธํ   ปชานนฺติ   กตเมสํ   ธมฺมานํ
นิโรธคามินีปฏิปทํ   ปชานนฺติ   ฯ   ชรามรณํ   ปชานนฺติ  ชรามรณสมุทยํ
ปชานนฺติ     ชรามรณนิโรธํ     ปชานนฺติ     ชรามรณนิโรธคามินีปฏิปทํ
ปชานนฺติ  ฯ  ชาตึ  ฯเปฯ ภวํ ... อุปาทานํ ... ตณฺหํ ... เวทนํ ...
ผสฺสํ  ...  สฬายตนํ  ... นามรูปํ ... วิญฺญาณํ ... สงฺขาเร ปชานนฺติ
สงฺขารสมุทยํ    ปชานนฺติ    สงฺขารนิโรธํ    ปชานนฺติ   สงฺขารนิโรธ-
คามินีปฏิปทํ   ปชานนฺติ   ฯ   อิเม  ธมฺเม  ปชานนฺติ  อิเมสํ  ธมฺมานํ
สมุทยํ   ปชานนฺติ   อิเมสํ   ธมฺมานํ  นิโรธํ  ปชานนฺติ  อิเมสํ  ธมฺมานํ
นิโรธคามินีปฏิปทํ   ปชานนฺติ   ฯ   เต   โขเม   ภิกฺขเว  สมณา  วา
พฺราหฺมณา    วา    สมเณสุ    เจว   สมณสมฺมตา   พฺราหฺมเณสุ   จ
พฺราหฺมณสมฺมตา      เต      จ      ปนายสฺมนฺโต     สามญฺญตฺถญฺจ
พฺราหฺมญฺญตฺถญฺจ     ทิฏฺเฐว    ธมฺเม    สยํ    อภิญฺญา    สจฺฉิกตฺวา
อุปสมฺปชฺช วิหรนฺตีติ ฯ จตุตฺถํ ฯ
     [๔๒]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ... อถ โข อายสฺมา กจฺจานโคตฺโต ๑-
เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ   นิสีทิ   ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  อายสฺมา  กจฺจานโคตฺโต
ภควนฺตํ    เอตทโวจ    สมฺมาทิฏฺฐิ    สมฺมาทิฏฺฐีติ    ภนฺเต    วุจฺจติ
กิตฺตาวตา นุ โข ภนฺเต สมฺมาทิฏฺฐิ โหตีติ ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. กจฺจายนโคตฺโต ฯ เอวมุปริปิ ฯ
     [๔๓]   ทฺวยนิสฺสิโต   โขยํ   กจฺจาน   ๑-   โลโก  เยภุยฺเยน
อตฺถิตญฺเจว   นตฺถิตญฺจ   ฯ  โลกสมุทยํ  จ  ๒-  โข  กจฺจาน  ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย   ปสฺสโต   ยา   โลเก   นตฺถิตา   สา   น   โหติ  ฯ
โลกนิโรธํ    โข    กจฺจาน   ยถาภูตํ   สมฺมปฺปญฺญาย   ปสฺสโต   ยา
โลเก   อตฺถิตา   สา  น  โหติ  ฯ  อุปายุปาทานาภินิเวสวินิพนฺโธ  ๓-
ขฺวายํ   กจฺจาน   โลโก   เยภุยฺเยน   ตญฺจายํ  อุปายุปาทานํ  เจตโส
อธิฏฺฐานํ   อภินิเวสานุสยํ   น  อุเปติ  น  อุปาทิยติ  นาธิฏฺฐาติ  อตฺตา
เมติ    ฯ    ทุกฺขเมว    อุปฺปชฺชมานํ   อุปฺปชฺชติ   ทุกฺขํ   นิรุชฺฌมานํ
นิรุชฺฌตีติ   น   กงฺขติ   น   วิจิกิจฺฉติ   ฯ  อปรปฺปจฺจยา  ญาณเมวสฺส
เอตฺถ โหติ ฯ เอตฺตาวตา โข กจฺจาน สมฺมาทิฏฺฐิ โหติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๙-๒๑.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=41&items=3
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=41&items=3&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=41&items=3
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=41&items=3
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=41
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖
https://84000.org/tipitaka/read/?index_16
https://84000.org/tipitaka/english/?index_16