บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
๑๑ ปูติมํสชาตกํ [๑๓๐๑] น โข รุจฺจติ เม อาฬิ ปูติมํสสฺส เปกฺขนา เอตาทิสา สขารสฺมา อารกา ปริวชฺชเย ฯ [๑๓๐๒] อุมฺมตฺติกา อยํ เวณิ วณฺเณติ ปติโน สขึ ปชฺฌายิ ปฏิคจฺฉนฺตึ อาคตํ เมณฺฑมาตรํ ฯ [๑๓๐๓] ตฺวํ โขสิ สมฺม อุมฺมตฺโต ทุมฺเมโธ อวิจกฺขโณ โส ๓- ตฺวํ มตาลยํ กตฺวา อกาเลน วิเปกฺขสิ ฯ [๑๓๐๔] น อกาเล วิเปกฺเขยฺย กาเล เปกฺเขยฺย ปณฺฑิโต ปูติมํโสว ปชฺฌายิ โย อกาเล วิเปกฺขติ ฯ [๑๓๐๕] ปิยํ โข อาฬิ เม โหตุ ปุณฺณปตฺตํ ททาหิ เม @เชิงอรรถ: ๑ ม. น หตฺถิ ฯ ๒ ยุ. เอตฺถปฺปมตฺโต ฯ ๓ ม. โย ฯ ปติ สญฺชีวิโต มยฺหํ เอยฺยาสิ ปิยปุจฺฉิตา ๑- ฯ [๑๓๐๖] ปิยํ โข อาฬิ เต โหตุ ปุณฺณปตฺตํ ททามิ เต มหตา ปริวาเรน เอสฺสํ กยิราหิ โภชนํ ฯ [๑๓๐๗] กีทิโส ตุยฺหํ ปริวาโร เยสํ กาหามิ โภชนํ กึนามกา จ เต สพฺเพ เต ๒- เม อกฺขาหิ ปุจฺฉิตา ฯ [๑๓๐๘] มาลิโย จตุรกฺโข จ ปิงฺคิโย อถ ชมฺพุโก เอทิโส มยฺหํ ปริวาโร เตสํ กยิราหิ โภชนํ ฯ [๑๓๐๙] นิกฺขนฺตาย อคารสฺมา ภณฺฑกมฺปิ วินสฺสติ อโรคํ อาฬิโน วชฺชํ อิเธว วส มา คมาติ ฯ ปูติมํสชาตกํ เอกาทสมํ ฯ ---------
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๖๗-๒๖๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1301&items=9 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1301&items=9&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=1301&items=9 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1301&items=9 ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1301 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]